Na ons bezoek aan Mont Canisy keren we terug naar de D 513 en gaan richting Villerville via Deauville. Onderweg zijn nog enkele objecten te vinden (maar men goed zoeken). Voor meer informatie voor deze sector wijs ik graag op het (helaas aleen Franstalige) magazine '39-45 Historica', (april-mei-juni 2000) 'Le Mur de L'Atlantique en Normandie' van de uitgeverij Heimdal. Deze zijn hier en daar nog spaarzaam te vinden. In dit boek zitten fraaie Duitse kaarten waarop alle defensiepunten zijn aangegeven die in dit deel van Normandië zijn te vinden (tot en met Utah Beach).

Via een éénrichtingsweg door het centrum van Villersville bereiken we een kleine boulevard aan het strand van dit stadje. Aan de overzijde is Le Havre te zien.

Villerville, met de obstakels in de vloedlijn, Toen en Nu.

Het strand hier was zwaar verdedigd, niet alleen door geschutsopstellingen, maar ook door obstakels op het strand. Hier stond het strand vol met zogenaamde 'Belgische poorten'. Deze verrijdbare hekken hadden scherpe bovenzijden die net boven de waterlijn stonden om de landingsvaartuigen open te scheuren.

Vanaf de boulevard raad ik een strandwandeling oostwaarts aan. Loop ongeveer 500 meter over het strand langs de steile klif. Na 250 meter is bij eb een wrak van een, mij onbekende, boot te zien. Op diezelfde hoogte ligt een enorm Blockhaus onder aan de klif. Deze is nog steeds voorzien van Duitse zwarte verf die een 'belijning' aangeeft. Weer 250 meter verder liggen nog enkele kazematten. Deze behoorden allen tot het complex 'Trou 08 Cricqueboeuf'.

Centraal in het midden ligt een kazemat die op het eerste gezicht aangetast is door erosie, maar bij nadere beschouwing blijkt dit met opzet zo gecreëerd. Door zandzakken in de bekisting te plaatsten werd de illusie gewekt dat het een onderdeel van de achterliggende rotswand was. In deze kazemat was een SK 4.7cm Skoda 36(t) kanon geplaatst.

Een belangrijke geschutsopstelling lag bij Vasouy, enkele kilometers ten westen van Honfleur. Hier was Wn Trou 05 Marineküstenbatterie (MKB) Vasouy gevestigd vallende onder het commando van 9. Marine Artillerie Abteilung 266. Hier waren drie zware kazematten van het type M272 gebouwd. Hiervan was de constructie begonnen in de zomer van 1943 en afgerond aan het einde van dat jaar. In de kazematten werden 15 cm L/45 geplaatst.

Ten westen en iets in het achterland werd de vuurgeleidingsbunker, een Type M262, gebouwd. Ter bescherming voor aanvallen vanuit de lucht waren er drie 2 cm Flak 30 kanonnen aanwezig en een abri met een zoeklicht. Tijdens de D-Day landingen kon de batterij weinig actie ondernemen en er werd weinig vuur afgegeven vanwege dat de vijandelijkheden buiten het bereik van de batterij lag. In augustus 1944 moest de bezetting van deze stelling haar positie verlaten en trok zich terug op Le Havre. Enkele dagen later kwamen enkele duikers van de Kriegsmarine terug om de kanonnen op te blazen.

De Batterij van Vasouy, Toen en Nu.

Waar en wat is er nog van terug te vinden? Neem D 513 richting Trouville in het westen. 200 meter na het verlaten van het dorp (let op het bord) Pennedepie ziet men in een in een flits aan de linkerkant de enorme vuurgeleidingsbunker. Parkeren is lastig maar is mogelijk aan de rechterkant op een klein plekje.

De batterij is gelegen op privé gebied, maar een stiekeme duik onder het prikkeldraad door is beslist de moeite waard. De vuurgeleidingsbunker ziet er imposant uit. Er zijn nog twee geschutsbunkers M272 intact. De meest oostelijk gelegen kazemat is door springstof geheel verwoest. Dit moet met zo’n enorm geweld zijn geweest dat de andere twee van schrik maar zijn blijven staan. Een enorme krater en brokken beton liggen als stille getuigen over tientallen meters verspreidt.

De defensie van de zuidoever, in het oosten, van de Seine monding begon bij Berville-sur-Mer waar twee 7,5 cm kanonnen waren geïnstalleerd in het zogenaamde Wn Trou 01 (Widerstandneste 01, sector Trouville). In Honfleur (Wn Trou 02) waren rond het havengebied enkele bunkers en kazematten gebouwd.

Hier eindigt, voorlopig, de oostelijke tour langs de vergeten complexen. Zoals u gezien heeft is er nog heel veel hier te vinden, zeker als u geïnteresseerd bent in bunkers.