TOUR DE SLAGVELDEN VAN NORMANDIË
DE CANADESE SECTOR JUNO

6 JUNI 1944, 07.25 UUR
SECTOREN VAN DE BRITTEN EN HET GEMENEBEST: 'SWORD', 'JUNO' EN 'GOLD'

SECTOR 'JUNO' 6 JUNI 1944, 07.45 UUR

De Canadese 3rd Division (15.000 man) en 9.000 ondersteunende Britse troepen werd de sector 'JUNO' toegewezen. De sector begon bij St-Aubin-sur-Mer en liep tot aan La Rivière (Ver-sur-Mer). Na het inleidende bombardement, eerst door de Britse en later door de Amerikaanse luchtmacht, namen 11 marineschepen de kustlijn onder vuur. Ondanks het verzet van de Duitsers wisten de Canadezen het grootse stuk grondgebied te bezetten van alle eenheden die die dag landden (tot bijna 10 kilometer het land in). Helaas kon geen aansluiting gemaakt worden met de sector 'SWORD'.

LUC-SUR-MER/PETIT ENFER

Hier is de grens van SWORD met JUNO Beach. Dit was het gat waar in de avond van de 6de juni een klein onderdeel van het 12. SS Panzer Divsion 'Hitler Jugend' de defensie op zich nam. De geallieerde eenheden wisten die nacht de Duitse eenheid te omcirkelen en de volgende dag werd deze uitgeschakeld mede dankzij een landing van de 46th RM (Royal Marines) Commando om 09.00 uur 's morgens op de 7de juni.

Hierboven werd al even de 12. SS Panzer Division 'Hitler Jugend' aangehaald. Deze eenheid was verantwoordelijk voor verschillende oorlogsmisdaden tegenover Canadese soldaten (zij vermoordden zeker 156 Canadezen terwijl deze krijgsgevangen waren). Deze link brengt u naar Abbaye d'Ardenne waar 20 onfortuinlijke Canadese soldaten werden omgebracht.

DOUVRES RADAR STATION: 6 T/M 17 JUNI 1944

Het Würzburg radar station van Douvres ligt in het gat tussen SWORD en JUNO, tussen de plaatsjes Douvres-La-Déliverande en het westelijke Basley en Bény-sur-Mer aan de D 83 (route de Bény). Hier is een klein museum gevestigd en met als hoogtepunt een Würzburg radar. Het is geopend in de maanden juli, augustus.

De radarpost werd destijds bemand door 200 man Luftwaffe personeel. Het was de taak van het North Shore (New Brunswick) Regiment om de post in te nemen. In de vroege morgen van de 7de juni om 07.00 uur werd de aanval ingezet. De verdediging was hardnekkig. Aan het eind van die middag werd het North Shore terug getrokken en het 5th Battalion Black Watch (51st Highland Division) ingezet maar deze kon ook geen doorbraak forceren. General Dempsey, commandant van het 2de Britse Leger, gaf opdracht om de radarpost met alle middelen te proberen uit te schakelen. De Duitsers konden vanuit deze post alle bewegingen van het Britse leger bekijken en door rapporteren. De 51st Highland Division werd de volgende dag weer ingezet met hulp van het 80th Assault Squadron RE, weer zonder succes.

Op 11 juni probeerde het 48th RM Commando de radarpost in te nemen. Maar de aanval werd niet doorgezet. Pas op 17 juni werd met hulp van het 22nd Dragoon, 41st RM Commando en het 26th Assault Squadron RE de aanval echt ingezet. Met het inzetten van vier vlegel tanks, om de mijnen op te ruimen, en 12 AVRE tanks, om de bunkers met mortieren te beschieten, werd eindelijk na een kort maar heftig gevecht de radarpost ingenomen. Acht tanks werden beschadigd en vier afgeschreven. Er waren 'slechts' 12 slachtoffers gevallen, maar het had wel 11 dagen geduurd voor men de post had uitgeschakeld.

Eén van de drie, in Duitsland, veiliggestelde Würzburg Riese radars in Douvres

Voor en tijdens de strijd werd de Würzburg Riese radar zwaar beschadigd en de restanten afgevoerd. De Fransen wisten na de oorlog drie min of meer complete Würzburg radars in Duitsland te bemachtigen, waarvan twee werden geschonken aan Yves Rocard, een wetenschapper die veel betekend had in het ondergrondse verzetwerk voor de Geallieerde landingen in het zuiden van Frankrijk. Een derde Würzburg ging naar een observatorium bij Bordeaux (waar deze nog steeds is). Rocard, werkzaam aan de Sorbonne, plaatste de twee Würzburg radars in een marine testcentrum bij Marcoussis (in de Essone, bij Montlhéry). Hier werkte hij met radioastronomie maar ook met raketgeleide systemen. In 1957 werden de beide Würzburg overgebracht naar Nançay (in de Loiret bij Orléans) waar een groot astronomisch complex werd gebouwd. Geplaatst op rails konden ze meebewegen op de draaing van de Aarde. In 1991 accepteerde het observatorium van Nançay dat één van de twee overgebracht werd naar Douvres-la-Délivrande, waar het Caen Memorial het Radar Museum wilde bouwen op de oude restanten van het voormalige radarstation. De beweegbare draagbeugels voor de parabool antenne waren verdwenen, maar kopieën konden aan de hand van originele tekeningen worden nagemaakt. De controle ruimte was geheel gestript, maar borden met uitleg konden nu een plaats vinden op de kale wanden.

Na de storm in het voorjaar van 2016

In het voorjaar van 2016, tijdens een heftige storm, brak de schotel van de Würzburg radar uit de beugels. Was er eerst sprake van dat het binnen enkele weken weer hersteld zou worden, in september 2016 lag het nog steeds verloren in het gras,.... Het wachten was op de verzekering. Maar iedere dag dat de schotel langer in het vochtige gras lag zou deze er niet beter op worden. Pas in mei 2017 werd getracht de schotel weer in de draagarmen geplaatst. Maar tot op heden (september 2017) staat de schotel wel rechtop (exact zoals deze na de oorlog erbij stond, zie foto hieronder), maar hangt nog steeds niet in de beugels,...

Na de oorlog kwam de plaatselijke bevolking de vernietigde Würzburg radar bewonderen

Oude tijden herleven,... maar zal de Würzburg ooit weer hersteld worden in de oude glorie?
(Foto: Marcel Slomp)

ST.-AUBIN-SUR-MER

Na het bezoek aan de radar keert u terug richting de kust, naar St.-Aubin-sur-Mer. Maak even een stop bij de kleine kazemat waarin nog steeds het 5cm KwK opgesteld staat. Aan één kant van de kazemat kunt u nog steeds de schade zien die een Petard mortier vanaf een AVRE tank veroorzaakt heeft.

St-Aubin-sur-Mer, Toen en Nu

BERNIÈRES, 08.15 UUR

Dit was het object voor de Queens Own Rifles of Canada van het 8th Canadian Brigade Group. Hier vielen de meeste Canadese slachtoffers. Vanuit hun betonnen bunkers hadden de Duitsers een vrij schietgebied. De landing hier was om 08.15 uur zonder tank ondersteuning en 200 meter te oostelijk en direct in front van Widerstandnest 28. De eerste golf Canadezen verloor de helft van hun manschappen. Dankzij een kanonneerboot, die bijna het strand op kwam, werden de Duitsers tot zwijgen gebracht.

Het eerste bevrijde huis van Bernières, Toen en Nu.

Toen 10 minuten later de volgende golf het strand bereikte, het Regiment de La Chaudière, waren alleen nog sluipschutters actief. Wat de bewoners van Bernières verbaasde was dat de 'Tommies' Frans spraken! Het was een franstalig Canadees regiment. Eén hardnekkige geschutsbunker werd door een bulldozer van achteren 'aangevallen' en vol geschoven met zand. Bij 'het eerste bevrijde huis' staat het monument dat herinnert aan de landing door de Canadezen. Ongeveer 250 meter naar het oosten staat een Duitse bunker met meer (aangetaste) herinnering plaquettes.

Krijgsgevangen Duitsers op het strand van Bernières, Toen en Nu.

Vanuit Bernières-sur-Mer is het een korte rit over de D79A zuidwaarts om de Canadese begraafplaats te bezoeken. Na drie kilometer op de D79A ga rechts de D35 op, richting Reviers. Na anderhalve kilometer vindt u dan de rustplaats voor 2044 omgekomen Canadezen.

Het Canadase oorlogskerkhof nabij Reviers, aan de D35

Na dit bezoek vervolgt u uw tocht langs Juno Beach, door naar Courseules-sur-Mer te gaan. Ik adviseer een kilometer terug te rijden over de D35, en dan linksaf de D79 naar Courseules-s-Mer te nemen.

Voor het vervolg van JUNO Beach, KLIK op onderstaand
monument voor de Canadezen die hun leven gaven
in dienst van de Royal Canadian Navy