Als u de sector ‘DOG’ verlaat en naar boven rijdt, naar Vierville-sur-Mer, komt u verschillende monumenten tegen. Aan de rechterzijde is een plaquette aangebracht tegen een muur, om de daden van de Rangers te gedenken (er gemakshalve aan voorbijgaande dat ook mannen van het 116th Regiment, 29th Division dit in samenwerking deden). Centraal op de wegsplitsing staan twee grote monumenten. De eerste is die voor de 29th Infantry Division, met op een honderdtal meters daarachter het monument voor de 6th Engineer Special Brigade.

Aan de rechterkant van de weg is een opvallend relikwie te zien, een losbrug van een Mulberry haven. Iets verder, direct achter de afslag naar rechts richting Pointe du Hoc, is het Chateau de Vierville gelegen. Dit was na de landingen het hoofdkwartier voor de zogenaamde ‘Eleventh Port’. Deze voerde het bevel over de aanleg van Mulberry 'A' vlak voor de kust van Vierville-sur-Mer, bij Exit D-1. Deze zat hier vanaf 8 juni tot 21 juli, 1944.

Zoals reeds tegengekomen, was Mulberry ‘B’ bij Arromanches. Op 7 juni werd al begonnen met de aanleg van de havens. Op 18 juni waren ze in vol bedrijf. Op 19 juni, de volgende dag, stak een driedaagse storm op die ongekend zwaar was. De kunstmatige haven bij Vierville-sur-Mer werd grotendeels verwoest. De stukken die nog bruikbaar waren werden overgebracht naar Arromanches.

Bij laag tij zijn voor de kust nog brokstukken te zien van de Mulberry ‘A’ haven. Geïntegreerd in de oever is nu nog een lospier te vinden als laatste overblijfsel van deze eens zo enorme haven.

Voor u rechtsaf gaat de D 541 op, kunt u nu nog even linksaf gaan, de woonwijk van Vierville-sur-Mer binnen. Het is even zoeken maar als u nogmaals linksaf gaat dan komt u boven aan op de klif. Op deze grote vlakte hierboven was links het Wn 71 te vinden. Vlak bij elkaar liggen een overwoekerde manschapsbunker en een Tobruk.

U kunt nu te voet naar de rand van de klif voor een geweldig uitzicht over Omaha Beach. Helemaal rechts op deze heuvel, richting St Laurent-sur-Mer, lag een tijdelijk vliegveld van de Amerikanen. Nu zijn alle sporen weg en is het weer als akkerland in gebruik.

Om de slag aanschouwelijk te maken zijn er vier museums gevestigd in de omgeving van Omaha Beach. De eerste die we tegenkomen op onze route is het Big Red One Assault Museum in Colleville-sur-Mer. Het is, zoals al aangegeven gewijd aan de 1st Infantry Division.

Het wordt gerund door een enthousiaste verzamelaar die zelf veel kleinere stukken heeft geborgen op Omaha Beach. Verder heeft hij door zijn goede contacten met veteranen persoonlijke zaken ten toon kunnen stellen. Alles is ondergebracht in één grote kamer met een voorhalletje. Het is niet bijster groot en heeft de verwachte indeling, uniformen, enkele wapens en veel fotomateriaal en documenten, maar alles heel oprecht. Wat vooral ontbreekt is hoe de 1st Infantry Division toe werkte naar de landing op Omaha Beach. Buiten staat als blikvanger een losklep van een LCVP en een zogenaamd 'Belgisch hek'.

Het tweede museum, op de route langs Omaha, is het ‘Overlord Museum' gelegen aan de grote rotonde naar de American Cemetery van Colleville-sur-Mer. Voor het grauwe gebouw, welke in juni 2013 is geopend, staan als blikvanger een Sherman tank, een M10 tankdestroyer en een Sexton. De naam geeft het al aan, het is niet specifiek alleen over 'Omaha Beach', maar beslaat veel meer. En dat is ook het vreemde aan dit museum, het rommelige karakter van het geheel.

De buitenkant belooft meer dan men binnen zal vinden. Er zijn veel voertuigen en kanonnen (35 stuks), en zo'n 10.000 voorwerpen (volgens de brochure), maar de meeste kleinere zaken zijn letterlijk in vitrines gedumpt, zonder enige uitleg. Wat verder jammer is, is dat de verlichting niet overhoud, het is vrij donker. Ook een punt van kritiek is dat overal aangegeven staat; 'dat het niet toegestaan is de voertuigen aan te raken,...' Bij de Duitse voertuigen is dit ook onmogelijk, want naast dat er een hek voor staat, ook daarboven is nog eens een plexiglas afscheiding aangebracht, wat mooi fotograferen van de toch wel unieke stukken nagenoeg uitsluit. Men heeft besloten, vooral de Amerikaanse en Britse voertuigen, zoals de Sherman tank, de GMC, de DUKW etc. in bemodderde staat neer te zetten, wat beslist een idee geeft van 'gebruik', maar het ook rommelig maakt. Onder de Duitse voertuigen bevinden zich een paar fraaie zaken, die het bezoek waard maken. Men vind er een PzKpfw IV Ausf G, een paar SdKfz 251's, en een wrak van een Panther tank.

Het museum is een uitvloeisel van de verzameling van Michel Leloup die het tot zijn dood, in 2011, tentoon had gesteld in een voormalige kaasfabriek in Falaise. Dat zijn verzameling is bewaard gebleven en nu een grotere en betere ruimte heeft gekregen is alleen maar toe te juichen. Maar er valt nog wel het één en ander aan te verbeteren. 'Overlord' suggereert vals dat het over de landing gaat in Normandië, maar het bestrijkt een veel groter gebied, namelijk ook de strijd die daarop volgde. Ondanks de mooie aankleding van levensechte poppen, ontbreekt een 'emotie' naar de zware strijd die beide partijen (en de burgerbevolking) in Normandië ondergingen. Het museum is helemaal volgezet, zodat er van een wisseltentoonstelling geen sprake kan zijn, wat inhoud dat als men er eenmaal is geweest, men er nooit meer naar teruggaat, een gemiste kans.

Het museum is dagelijks open, in het laag seizoen van 10.00 uur tot 17.00 uur, middenseizoen van 10.00 uur tot 18.00 uur en het hoogseizoen van 09.30 uur tot 19.00 uur. De toegangsprijs voor 2013 is het rare bedrag van €6.90 (volwassenen) en €4.90 (kinderen, studenten, militairen en gehandicapten).

Het museum is nieuw, en nog misschien nog niet 'af', dus er is nog kans op verbetering. Zeker ten aanzien van de 'persoonlijke' zaken, zoals bijvoorbeeld wel te vinden zijn in het Big Red One Assault Museum. In deze tijd van 'hands-on' en virtueel de mens er bij betrekken, ontbreekt dat in dit museum totaal. Geen beamers en monitors met daarop korte filmfragmenten, of een uitleg hoe de strijd zich ontwikkelde (zoals bijvoorbeeld in het mooie ruim opgezette Musée Memorial de la Bataille de Normandie in Bayeux). Als men het thema 'Overlord' wilt gebruiken, dan valt hier beslist op hoe de Britse en Canadese zijde onderbelicht blijft (er zijn natuurlijk wel enige zaken te vinden, maar in mijn ogen te kort). Gevreesd moet worden dat het een geduchte concurrent wordt voor de andere musea in de omgeving, wat jammer zou zijn (of juist een aanzet voor die musea om de concurrentie aan te gaan en 'klein maar fijn' te blijven).

Het derde museum op onze route is ‘Omaha Beach Memorial Museum, Musée Omaha 6 Juin 1944' te St-Laurent-sur-Mer (zie foto hieronder). Het museum laat ook veel uniformen, foto's, insignes en wapens zien en voegt misschien niet veel toe ten aanzien van de grotere musea, maar het straalt oprechtheid uit. Van de drie musea die Omaha Beach behandelen, is dit museum wel de beste. Een LCVP (Landing Craft Vehicle Personel) is fraai gerestaureerd en in een grote vitrine geplaats, zodat deze ook van buiteaf te bezichtigen is.

Het vierde, 'Musée D-Day, Omaha' is gevestigd in Vierville-sur-Mer, richting Pointe-du-Hoc. De objecten zijn tentoongesteld in een grote Nissenhut, maar hier zijn vooral de objecten die buiten staan opgesteld een bezoek waard. Helaas wordt de zaak verwaardeloosd. Men ziet de achteruitgang van de spullen, met name aan de LCVP's die hier liggen te verrotten. Ondanks de achteruitgang, weten de eigenaren zo af en toe 'nieuwe' objecten neer te zetten, zoals twee scheepskanonnen van de Franse torpedobootjager 'Chacal' (vanaf 2010).

In de Nissenhut is het overvol, en van enige wisseltentoonstelling is geen sprake. Mijn eerste bezoek was in 1995, en mijn laatse in 2015, maar er is weinig of niks veranderd, of het moet het toenemen van stof zijn. Eigenlijk hebben ze maar één uniek voorwerp in de collectie, en dat is het Duitse code apparaat, de 'Enigma'. De uitstalling doet denken aan het 'Overlord Museum' bij Colleville-sur-Mer, alles staat lukraak door elkaar en het is een puzzel wat het is en waar het vandaan komt.

Het 'Musée D-Day, Omaha' is ook verantwoordelijk voor de restauratie van een gedeelte van een Mulberry haven dat tentoongesteld ligt even buiten Vierville-sur-Mer, ter hoogte van 'Exit DOG-1'.

Enkele kilometers na Vierville-sur-Mer, op de D514, komt u aan de rechterzijde van de weg een smal verhard weggetje tegen. Om het monument te vinden moet men even scherp opletten,... 2.5 km na Vierville-sur-Mer (richting Pointe du Hoc) over de D514 ziet men aan de rechterzijde afslag met een stadspomp in een rond stenen huisje, ga hierin. Dit weggetje leidt naar een klif die Pointe de Raz de la Percée genoemd wordt. Na 200 meter op dit weggetje vindt u aan de linkerzijde van de weg een monument ter herinnering aan één van de eerste tijdelijke vliegvelden, in dit geval Advanced Landing Ground (ALG) A-1, vanwaar het 366th Fighter Group opereerde.
Aan het eind van het weggetje blijkt er eigenlijk weinig of geen parkeerruimte, maar met een beetje beleid kunt u er een auto kwijt. Hiervandaan loopt een wandelroute naar rechts (oostwaarts) naar een voormalig Duits radarstation. Helaas is het pad slecht onderhouden en mag u wel een kapmes meenemen. Want na een kilometer loopt het pad vast in een bosje.

Vlak voor dit bosje ziet u een Vf58 'Tobruk' bunkertje aan de rechterzijde. Verder in dit stukje bos ziet u aan de rechterzijde in het land de restanten van een Würtzburg radar. Door de begroeiing is er weinig meer terug te vinden van de oorspronkelijke stelling van de Duitse Kriegsmarine. Deze wandeltocht is alleen voor diegene interessant die echt alles gezien wil hebben. Voor een uitgebreid artikel over de aanleg van Advanced Landing Grounds en deze ALG.A-1: KLIK HIER.