De Duitse begraafplaats van Orglandes, een 10 kilometer ten westen van Ste-Mère-Église aan de
D 24 (en 10km ten zuiden van Valognes) is aangelegd tussen 1959 en 1961. In eerste instantie was deze
begraafplaats een plek waar Amerikaanse en Duitse slachtoffers van de Geallieerde opmars naar Cherbourg werden begraven. Maar
in 1945 werden de Amerikaanse slachtoffers herbegraven in American Cemetery van Colleville-sur-Mer of terug naar Amerika
overgebracht. Er bleven 7358 Duitse slachtoffers achter, in latere jaren aangevuld door de Franse begravenisdienst, tot het huidige
aantal van 10.152.
Bayeux: 466 Duitsers
Bazeville: 326
Duitsers
Tilly-sur-Seulles: 232
Duitsers
Hottot-les-Baques: 132
Duitsers
Fontenay-le-Pesnel: 59 Duitsers
St
Manvieu-Cheux: 556 Duitsers
Brouary: 18 Duitsers
La
Délivrande, Douvres: 180 Duitsers
Ranville: 322
Duitsers
In totaal verloren de Duitsers in Normandië 450.000 man:
waarvan 240.000 gedood of gewond (210.000 Duitsers werden gevangen genomen).
Een offer dat tot nadenken stemt.
Normandy Victory Museum
In Catz is een nieuw museum verrezen uit de as van het ter ziele gegaan 'Normandy Tank Museum, A10'.
In het voorjaar van 2017 is op deze plek het 'Normandy Victory Museum' geopend. Catz is te vinden aan de
D974 tussen Isigny-sur-Mer en Carentan. Wat gebleven is van
het vorige museum, is de mogelijkheid om met een pantservoertuig een rit over het buiten terrein
te maken (39€ voor 10 minuten).
Eén van de eerste blikvangers is een levengroot model van een P-47 Thunderbolt jachtbommenwerper. Bij nadere
beschouwing blijkt deze geheel uit hout opgebouwd.
Het model van de P-47 Thunderbolt was in 2017 nog in 'opbouw'
Bij binnenkomst is er een opstelling van 'apparaten' waarmee men virueel kan vliegen,
dan wel rijden (10 minuten voor 25€). In 2017 bedroeg de entree 8€ voor volwassenen
(kinderen tot 17 jaar; 5€, onder de 7 gratis). De gehele opzet is dat dit een museum is dat
van plan is te blijven. In het museum zijn een aantal grote diorama's ingericht waarin de gebruikelijke
poppen in uniform rond voertuigen of geschut staat. Wellicht het fraaiste diorama is een op schaal gebouwde
geschutsbunker. Wat gelijk opvalt is dat er niet de gebruikelijke,
bij andere musea, oorlogsjaren muziek uit luidsprekers klinkt.
Eén van de fraaie diorama's
Geen muziek wordt gecompenseert met geluidseffecten van explosies en machinegeweervuur
(wat voor hele jonge kinderen voor angst kan zorgen). Verder liggen de vitrine's vol met verzamelingen
van helmen, uitrustingstukken, wapens, munitie, etc. Wat hier in dit museum velen zullen aanspreken,
is dat men (replica) wapens kan hanteren, zoals een Stengun, een M1 karabijn, een MP 40 of een StG 44
Sturmgewehr. Ook het passen van verschillende helmen kan in dit museum. Er is een kleine bioscoopzaal
waarin in 2017 gewoon houten keukenstoelen stonden en waarvan de geluidsinstallatie erg onder de maat is.
Met het StG 44 Sturmgewehr, en een opvallend tractortje
Het laaste stuk van het museum is ingeruimd met vitrines van bodemvonsten, recent
zelfs uit dit jaar. Dit loopt van
helmen tot zelfs een vlammenwerper. Als er al een minpunt is te vinden over het
Victory Museum, dan is het ontbreken van een thema,
of enige uitleg waar sommige tentoongestelde stukken vandaan komen, of aan wie deze oorspronkelijk toebehoorden.
En de beschrijvingen in de vitrines hebben een dusdanig klein lettertype (alleen in het Frans), die vaak
zo belicht zijn dat de kijker zijn schaduw over de tekst werpt.
Maar het museum is nog jong, en in opbouw. Wat tot op heden
wel duidelijk is, is de ontspannen sfeer en de uitermate vriendelijke mensen 'achter de kassa'. Er is een aardige winkel,
maar niet met echt spectaculaire zaken die uitstijgen met de andere musea. Het Victory Museum
doet dus enigsinds denken aan het 'opslag depot' Overlord Museum in Colleville-sur-Mer, maar
daar mogen ze wel eens een lachje produceren naar de bezoeker,... Verder is er nog ruimte om
tijdelijke tentoonstellingen in het Victory Museum te tonen, waardoor bezoekers genegen zijn terug te keren.
VERVOLG UW ROUTE
RICHTING UTAH BEACH,...