Het geweldige kanon, de 8,8cm PaK 43/3 L/71 vond onder ander een plaatsje in de Jagdpanther. Deze tankvernietiger begon zijn leven als de 8,8cm Pak 43/3 auf Panzerjäger Panther (Sd.Kfz.173) maar op Hitler's persoonlijke suggestie werd dit in februari 1944 de Jagdpanther.

De Jagdpanther bezat geen koepel, maar het kanon stak uit de schuine voorzijde en kon 11 graden naar beide zijden gericht worden. Bij de eerste versie waren er twee periscopen voor de chauffeur, welke later teruggebracht werd tot één (waarbij bij eerdere geproduceerde modellen de buitenste werd dicht gelast). Ook werd de rand later rond het kanon, op het frontpantser, zwaarder uitgevoerd. De eerste serie van de jagdpanther was uitgerust met het uit één deel bestaande 8,8cm Pak 43/2 kanon, maar werd vervangen in oktober 1944 voor het ui twee delen bestaande 8,8cm Pak 43/3, het kanon kreeg een simpelere terugslag installatie, welke het kanon een verbetering opleverde.

In plaats van de vijf bemanningsleden voor de Panther V zaten in de Jagdpanther zes man. Buiten de commandant waren er de bestuurder, een radioman/boordschutter, kanonschutter en twee beladers voor het kanon. Er werden er (gelukkig voor de Geallieerden) 'maar' 384 van geleverd.

In Normandië was één bataljon, het s.Pz.Jg.Abt. 654, rond Les Loges in de Britse sector actief. Op 30 juli wisten 3 Jagdpanthers binnen enkele ogenblikken 10 Churchill tanks uit te schakelen. Andere geallieerde tanks namen de terug trekkende Jagdpanthers onder vuur. Enige tijd later werden er twee van terug gevonden, zwaar beschadigd en verlaten. Van de andere was geen spoor.

Er zijn in de wereld nog een aantal Jagdpanthers bewaard gebleven. Zes stuks staan in tentoonstellingen, zoals in één in het Tank Museum van Saumur, Frankrijk, het Technik Museum, Sinsheim, Duitsland, twee in Engeland, één in Bovington (Tank Museum) en in het Imperial War Museum, Duxford. Ook is er één te vinden in Zwitserland, in Thun en in het Kubinka Tank Museum, Rusland. Eén staat in opslag van het Center for Military History Museum Support Center, Anniston, Alabama, VS. En in de Wheatcroft Collection zijn zoveel onderdelen aanwezig dat hieruit een compleet exemplaar gebowud kan worden.

Ook zijn er enkele die gerestaureerd zijn tot rijdende Jagdpanthers. In Duitsland zijn er twee in rijvaardige conditie, één in het Tank Museum van Munster (Deutsches Panzermuseum), en de andere is in Koblenz te vinden in de Wehrtechnische Studiensammlung (WTS). De Weald Foundation heeft ook een rijvaardig exemplaar en er is een restauratie gestart in 2019 om een tweede Jagdpanther rijvaardig te maken.

Ook is er minstens één rijvaardige replica van een Jagdpanther. Deze is opgebouwd op het chassis van een Russische T-55 tank. Deze is in de TV serie 'Band of Brothers' enkele malen in beeld. Maar dit zijn zulke snel gedraaide shots, dat het slechts de echte kenner opvalt dat er iets niet klopt aan deze Jagdpanther. De periscoop voor de chauffeur ontbreekt, en daarvoor in de plaats is een een kijksleuf lager op het frontpantser aangebracht waardoor de chauffeur direct naar voren kan kijken.

De laatste belangrijke zware tank die door de Duitsers werd ontwikkeld was de Tiger II, Ausf B of de meer populaire benaming Königstiger. Eind 1943 kwam de tank in productie en werd als eerste beproefd aan het oostfront in mei 1944. Na de landingen van de geallieerden in Normandië werd de Königstiger ingezet in het westen.

De Tiger II was eigenlijk een nieuw ontwerp, en had maar weinig van doen met het originele ontwerp van de Tiger tank, hij had meer te danken aan de Panther tank. De opdracht voor de Tiger II kwam naar aanleiding dat er zwaarder pantser en geschut gewenst was tegen de T-34. Porsche en Henschel dienden beide weer ontwerpen in, waarbij Porsche hun mislukte ontwerp nieuw leven in blies. Henschel was op dat moment bezig met de ontwikkeling van de Panther II. Er werd besloten zoveel mogelijk gebruik te maken van die ontwikkeling en die te verwerken in het oorspronkelijke ontwerp van de Tiger.

De tank van Porsche werd niet verder ontwikkeld, maar de koepel werd wel geproduceerd (50 van deze koepels werden op de eerste Henschel Königstigers geplaatst). Zoals men van Porsche kon verwachten, is de vormgeving van de de koepel door dit bedrijf zeer fraai te noemen. De volgende 434 gebouwde Königstigers kregen echter de eenvoudiger koepel aangemeten die door Henschel zelf was ontwikkeld. Een bewaard gebleven Königstiger met Porsche koepel is te vinden in het tank Museum te Bovington in Engeland.

De Königstiger was de meest spectaculaire Duitse tank ooit ontwikkeld. Het beste van de Panther was erin verwerkt, zoals de aflopende bepantsering. Het kanon was een enorme 8,8mcm L/71, een verbeterd en verlengd kanon van de originele Tiger. Was de Königstiger nog sporadisch in actie in Normandië, tijdens het Ardennen Offensief in december 1944 werden verscheidende ingezet.

Ondanks hun enorme vuurkracht bleek, net als bij de Tiger I, de Königstiger door het zware gewicht (68 ton) en afmeting een lastig te bedienen voertuig over smalle weggetjes en bruggetjes. De bewegingsvrijheid was het grootste struikelblok van de Königstiger. Het waren als zodanig makkelijke doelen voor de geallieerde vliegtuigen, terwijl de geallieerde tanks door hun grotere bewegelijkheid en afmeting (en grotere aantallen) lastiger waren uit te schakelen.

De stuurinrichting van de Königstiger en haar krachtbron,
een Maybach HL230 P30 (700 PK) (in Saumur) (Klik op de foto voor een vergroting)

Brengt u een bezoek aan het noorden van de Ardennen, bezoek dan eens La Gleiz in België. Hier is één van de laatste Königstigers te zien bij het 'December Historical Museum 1944' . In het tankmuseum te Saumur in Frankrijk is zelfs nog een rijdende Königstiger te bewonderen. En zoals hierboven al eerder aangegeven, ook het Tankmuseum van Bovington is de eigenaar van een Königstiger (welke in 2020 tijdelijk in het Nationaal Militair Museum in Soesterberg was ondergebracht).

Een variant op de Tiger II was de massieve Jagdtiger. In termen van gewicht was dit het zwaarst geproduceerde pantservoertuig van de Tweede Wereldoorlog. Het bezat geen draaibare koepel, deze was als opbouw één geheel met de romp. In de opbouw was ruimte voor 38 granaten voor het 12,8cm PaK 44 L/55 kanon, waarbij dit kanon het zwaarste anti-tank geschut werd van de oorlog. Voor de bediening van de Jagdtiger waren zes man nodig er waren twee man nodig om het kanon te laden.

De ontwikkeling voor dit monster was begonnen in februari 1943 en op 20 oktober van dat jaar kon een houten mock-up getoond worden aan Hitler. Er werden twee prototypes gebouwd die te onderscheiden waren aan hun wielophanging, de Henschel had negen wielen en de Porsche acht. In het begin werd als aanduiding de Jagdpanzer VI gebruikt, maar later werd dit veranderd in Jagdtiger Sd.Kfz.186. De productie begon pas in juli 1944 en verliep traag omdat de Panther voorrang had.

Henschel bouwde 74 stuks met de grotere wielen van 80cm en Porsche 11 modellen van de Jagdtiger die de kleinere 70cm wielen had. De beste taktiek voor een Jagdtiger was zich verdekt op te stellen als een defensieve bunker. Want het enorme gevaarte was net als de Tiger II een lastige machine in de omgang. Het gewicht, rond de 70 ton, en de hoge brandstofconsumptie van 5 liter op 1 km waren het grote nadeel. Ook was de Jagdtiger erg storingsgevoelig. Omdat het kanon gericht diende te worden door de gehele tank te sturen werd er veel gevergd van de transmissie, ophanging en besturing. Verschillende werden door de bemanningen achtergelaten of gesaboteerd zodat ze niet in handen vielen van de Geallieerden.

Van de 85 geproduceerde Jagdtigers konden twee eenheden worden samengesteld die er mee opereerden, schwere Panzerjager Abteilung 512 en 653. Van de s.Pz.Jag.Abt.512 zagen voertuigen actie in Hongarije en later in de verdediging van Duitsland. De Jagdtigers die ondergebracht waren in s.Pz.Jag.Abt.653 deden voornamelijk dienst in het westelijke front en de Ardennen. Naar verluid zouden ook enkele Jagdtigers ondergebracht zijn bij het schwere SS Panzer Abteilung (101) 501 rond april/mei 1945.

Onderstaande tabel zet alles even op een rijtje van de meest populaire Duitse tanks. Dit zijn alleen tanks, en niet de afgeleide types, zoals luchtafweer of bruggenleggers op het chassis van de tanks. De lengtes zijn inclusief het kanon (wat voorbij de romp steekt). Bij de snelheid van de tanks staat een dubbel getal, het eerste is de snelheid in het veld, en het tweede op verharde ondergrond, zoals bestrating.