Het 76mm kanon in de te restaureren M4A1 is een M1A2 met een muzzle break (mondingrem). Direct achter de muzzle break is een stalen prop aangebracht in de loop zodat deze onbruikbaar is. De lader van het kanon zat aan de linkerzijde in de koepel en verzorgde het laden van het kanon en het verwijderen van de hulzen.

Tevens zorgde de lader voor de munitie van het .30 machinegeweer dat als coaxiaal naast het kanon was geplaatst. Het coaxiaal machinegeweer werd gebruikt om eventueel het kanon ‘in te schieten’ waarbij gebruik werd gemaakt van lichtspoor munitie. Ook kon er gewoon mee op ‘zachte’ doelen worden geschoten (lees; infanterie) om granaten te sparen. De 'direct-voor-gebruik' (Ready-rack) granatenhouder was op de koepelvloer gemonteerd onder het kanon. Het kon zes granaten herbergen.

Links naast de lader was in de koepel een luikje aangebracht, de zogenaamde ‘pistol port’. Bij de M4A2 besloot men op een gegeven moment dit luik te laten vervallen, maar rapporten uit het veld bewezen dat deze weer geplaatst moesten worden. Het woord ‘pistol port’ (pistoolpoort) geeft al aan dat het ooit ontwikkeld was om vanuit de koepel nabijvuur met klein kaliber (met pistool of de ‘grease gun’) te kunnen geven op doelen die zich direct rond de tank ophielden. Maar deze poorten waren ook welkom voor de lader die snel van zijn uitgespuugde hulzen afwilde en ze via dit luik buiten de tank knikkerde.

De schutter zat in de koepel aan de rechterzijde van het kanon. Hadden eerdere uitvoeringen van de M4A1 een periscoop als doelzoeker, in de M4A1(76)W werd de 'direct vision telescope' geďntroduceerd. De schutter duwde zijn ogen in een rubberen kap en richtte met zijn rechteroog door een monoculaire telescoop. Om het kanon op en neer te bewegen draaide hij aan een verticaal wiel met zijn linkerhand. Met zijn rechterhand draaide hij aan een hendel de koepel rond.

Naast de handbediening om de koepel rond te draaien, was het ook mogelijk dit hydraulisch te doen. Het meest gebruikte en ook betrouwbaarste systeem was die van de Oilgear Company. Vanwege de grote vraag was er ook een hydraulisch systeem van Logansport en een elektrisch systeem van Westinghouse maar deze waren ingewikkelder in gebruik.

Op de Oilgear was een handgreep geplaatst waarin ook een afvuurknop was aangebracht. Deze afvuurknop was alleen aangebracht als er sprake was van een 'dual-control'. Dit was een extra hendel die de commandant kon bedienen om ook de koepel te laten draaien (zie lager).

En zo komen we op de plek voor de commandant. Deze had zijn plek achter de schutter. Naast een driehoekig stoeltje in de koepel, had de commandant ook een neerklapbaar driehoekig stoeltje die hoger aan de wand van de koepel was bevestigd, voor als het luik open stond.

De stoeltjes in de gehele tank moeten, het zij, gerestaureerd of nieuw gebouwd (of bijgezocht) worden. Toch zijn er nog opvallend veel onderdelen bewaard gebleven. Zoals de houder voor de verrekijker en de houder voor een zaklantaarn.

Een opvallende hendel is gemonteerd boven de houder van de verrekijker. Met deze hendel, de 'dual' of 'remote control' kon de commandant de koepel draaien.

Linksachter de commandant was de ruimte voor de radioappartuur. Deze lag verscholen in de achterste uitbouw van de koepel. In de te restaureren M4A1 is deze niet meer aanwezig. Wat nog wel aanwezig is, is de FT 237 draagklamp voor de radio. Deze moet ook gerestaureerd worden vanwege de beschadiging opgelopen toen er een granaat door de bovenzijde van de koepel naar binnenkwam en deze ook dwars door de radio heensloeg.

In de M4 werden verschillende radio's gebruikt, of de SCR 508, 528 of de 538. Het bereik van deze radio's lag rond de 30 kilometer. De hieronder afgebeelde radio is een SRC 508. deze bestond uit een BC 604 zender (links), en twee BC 603 ontvangers (rechts).