Toen Wittmann terugkeerde bij 'Point 213' bleek dat de andere twee Tigers, de ‘221’ van SS-Ustuf. Georg Hantusch en de ‘233’ van SS-Oscha. Jürgen Brandt, ook niet stilgezeten hadden. Hun score was beduidend lager, twee Cromwell tanks, maar er stonden nog eens zeven Cromwells en twee Sherman Fireflies van A Company, 4th CLY, langs de weg op ‘Point 213’ die geen kant op konden. Haar bemanningen hadden merendeels dekking gezocht in de greppels en in de struiken.

Naast de zeven reguliere Cromwells van de 4th CLY, was er ook een 5th RHA Cromwell OP (T187796) tank. Van de 1st Rifle Brigade waren er maar een 10 tot 15 soldaten en een groepje officieren die in de Half-tracks opgehaald waren vlak voor Wittmann zijn aanval inzette. Zo stonden er dus op ‘Point 213’ ook drie Half-tracks en drie Scout Cars waaronder die van de commandant van de 4th CLY, Lt-Col Lord Cranley. Cranley ging in overleg met Major Wright, commandant van A Company, wat de beste opties waren. Ze konden weinig anders doen dan de aanwezige tanks goed positioneren om dekking te geven aan de aanwezige troepen. Verder moesten ze maar hopen dat er snel hulp zou komen van de 131st Infantry Brigade.

De foto's genomen door de Duitsers na de aanval van Wittmann en de andere twee Tigers blijken erg verhelderend, met name de twee Cromwell tanks en de Firefly. Deze drie tanks lijken de achterhoede te vormen van het eerste deel van de colonne. Op de foto's is duidelijk te zien dat de weg achter de tanks geheel verlaten is. Daar waar de weg afdaalt richting Villers-Bocage staan de door Wittmann uitgeschakelde Cromwell en een Firefly.

De twee Cromwells en de Firefly 'Alla Keefek' staan prominent op de foto's, mede doordat veel andere tanks en voertuigen de beschutting van de begroeiing langs de kant van de weg hebben gezocht. Het lijkt erop dat Firefly voor de twee Cromwell tanks heeft gereden. Toen de eerste zware knallen van het vuren door de Wittmann, werd direct opdracht gegeven om de Firefly, en de Cromwell achter de Firefly, om te draaien. De Firefly kon veel sneller draaien en nam positie in op de hoek van de weg richting Villy-Bocage (nu doodlopend). De Cromwell tanks namen positie in, in de berm. Omdat de D 675 naar Villers-Bocage afloopt, was voor de bemanningen aan kop van de kolonne niet te zien of de tank van Wittmann naar hun optrok. Opeens verschenen op hun linkerflank de twee andere Tigers. Er was geen tijd om de tanks te draaien, dus draaide de koepel van de Firefly richting de naderende Tigers. Hierboven is de Firefly dus afgebeeld zoals deze in handen viel van de Duitsers.

De eerste infanterie die op ‘Point 213’ arriveerde waren echter geen Britse infanteristen, maar Duitse pantzergrenadiers van de Schwere SS-Panzer Abteilung 101. De Britten, ver in de minderheid, werden vervolgens in een snelle actie overrompeld. Rond 11.00 uur werd er geen radiosignaal meer ontvangen van A Squadron vanaf ‘Point 213’.

Bij ‘Point 213’ was ondertussen ook de 1. Kompanie, Schwere SS-Panzer Abteilung 101 onder commando van SS-Hauptsturmführer Rolf Möbius aangekomen met acht gevechtsklare Tiger tanks. Veel van de voertuigen op 'Point 213' van 4 Troop, A Squadron 4th CLY; twaalf Cromwells, drie Fireflies, drie Half-tracks en drie Scoutcars waren onbeschadigd in Duitse handen gevallen.

Het stilvallen van de radio’s op ‘Point 213’ maakte duidelijk aan brigade commandant Brigadier Hinde dat de Duitsers dit punt overlopen hadden. Zijn opdracht was simpel, Villers-Bocage moest in Britse handen blijven van B Squadron met de hulp van het snel naderende C Squadron en elementen van 1st/7th Queens aan de westkant van Villers-Bocage. Lt-Col Desmond Gordon, commandant van de 1st/7th Queens stuurde A Company naar het treinstation in het zuidoosten van Villers-Bocage, en B en C Company zouden het centrum met de oostelijke toegang bewaken. De troepen zochten voor zichzelf goede verdedigingspunten uit en maakten zich op om de naderende Duitsers op te vangen.

---