Bricquebec werd op 19 juni bevrijd door het 2nd Battalion, 39th Regiment, 9th Infantry Division. De stad werd niet zwaar beschoten en kwam nagenoeg ongeschonden uit de strijd. De bewoners vreesden echter het ergste, een herhaling van de verwoesting als van Valognes en Montebourg, en waren de stad uitgevlucht. Onderstaande foto is typerend voor de situatie. De foto is genomen op 21 juni 1944 op Place Sainte-Anne in Bricquebec. Op de achtergrond is de dojon van het middeleeuwse kasteel te zien. Een eenzame Command Car Dodge met een GI als chauffeur in gesprek met drie MP’s, worden begroet door een inwoonster die gebleven is.

Vervolg uw route over de D 902 richting Valognes. Een paar kilometer Briquebec uit, verschijnt bij het kruispunt in Le Foyer, aan de linkerkant een indrukwekkend monument. Het beeld, in 1997 gemaakt door de beeldhouwer Pierre Fouesnant, toont een neerstortende B-17 Flying Fortress bommenwerper. Het is geplaatst naar aanleiding van twee B-17's die in deze omgeving neer zijn gestort.

In de kop van de Cotentin waren de Duitsers druk doende allerlei betonnen constructies te bouwen. Rapporten van de ondergrondse en eigen observatie brachten het vermoeden dat dit voor nieuwe Duitse raketwapens was. Er kwamen bombardement missies op deze doelen. Beste scoringskans op deze relatief kleine doelen betekende vliegen bij daglicht. Dus trokken Amerikaanse heavys over de Cotentin duidelijk afgetekend tegen de hemel. Dat hierdoor verschillende toestellen verloren gingen moge duidelijk zijn. Zo ook met de missie naar Sottevast op 27 april 1944. Tussen de zestien aangewezen B-17 bommenwerpers van 384th Bombardment Group, 544th Squadron, was ook de relatief nieuwe machine 42-97136. Boven het doel werd om 10.51 uur 63 ton aan bommen gegooid. De Duitse Flak opende het vuur vanaf de heuvels St. Joseph tot aan Breuville. Een 8,8cm raakte de vleugel van 42-97136 en de piloot, Herbert Small verloor daarna de controle over het toestel. Deze kwam neer rond Rocheville en alle tien man aan boord kwamen om.

Op 8 mei 1944 werd weer 384th Bombardment Group met twee delen van de squadrons 544th en 547th aangewezen voor een herhalingsmissie naar Sottevast. Tijdens deze missie keerden vier B-17’s niet terug op hun basis. De eerste die verloren ging was 42-31495 "WABBIT TWACKS" SU-R (544th Sqn) die vlak voor ‘bombs away’ werd getroffen door Flak. Aan boord was onder andere een waarnemer, Maj. Sanders. Deze was van de administratieve dienst. Col. Smith leek het een goed idee om af en toe niet-vliegers mee te laten gaan om te laten zien wat de vliegeniers deden. Terwijl het toestel naar de grond stortte zal Sanders wellicht gewenst hebben gewoon zijn bureau ‘te vliegen’. Na deze tragedie vlogen geen ‘obsevers’ meer mee. Ook voor Sgt. Overcash was het een overbodige missie. Hij had reeds zijn 30 missies in de tour erop zitten, maar door een fout in de administratie werd hem een 31ste missie opgedragen. Voor drie andere vliegers, Lt. Foster, Lt. Uniszkiewicz, en Sgt. Boone zou het hun laatste missie worden en dan konden ze terugkeren naar Amerika. Helaas kwamen alle bemanningsleden om het leven toen de B-17 crashte nabij dit monument (volgens het herinneringsbord zou 2nd Lt. Clifford Lee Johnson krijgsgevangen zijn gemaakt, terwijl op de zwarte plaquette (hieronder) zijn naam is te vinden, net als in de officiële verslagen als KIA).

De tweede die werd neergehaald was 42-31211, BK-H (547th Sqn). Twee parachutes werden gezien terwijl het toestel naar beneden ging. De derde, 42-97081, BK-K (547th Sqn) stortte in zee 25 kilometer buiten Cherbourg. Twee man konden worden gered, en één lichaam geborgen. De rest van de bemanning verdween met het toestel in de diepte. Een vierde bereikte haar basis ook niet, deze moest een noodlanding maken op RAF Ford met vier kapotte motoren. Van deze laatste twee wordt geen melding gemaakt op het herinneringsbord.

Bij het monument in Le Foyer gaat u linksaf de D 519 op, richting Rocheville. u gaat nu door typisch bocage gebied. In Roscheville gaat rechtsaf de D 418 op richting Les Sources. Nog voor het spoorwegviaduct vind u een monumentje voor een in de nacht van de 6de juni 1944, gecrasht vliegtuig waarin paratroepers van het 507th PIR, 82nd Airborne Division zaten.

Rij verder naar Croix-Jacob en ga daar linksaf richting Sottevast, en hou daar rechts aan verder naar Brix. Ga rechtdoor over de D 50 en ga linksaf richting St. Martin-le-Gérard. Na een kilometer op de D 56 rechtsaf naar Tollevast. Van Tollevast naar Hardinvast over de D 152. In Hardinvast is een deel van een V1 lanceerstelling bewaard gebleven. Helaas is het op een privéterrein van een boerenbedrijf, maar vanaf het naastgelegen weggetje kunt u het object zien liggen.

Als u Hardinvast binnen gaat kunt u de afslagen aftellen naar rechts, het zijn er vijf. De laatste moet u hebben, de Chemin du Moulin à Vente. Ga deze straat in. Aan het einde wordt deze weg onverhard. Het eerste stuk Duitse beton aan deze weg is een verwoest deel van een wachthuisje. Vanuit het wachthuisje heeft u ook een goed uitzicht op de V1 lanceerbanen.

Rij nog een klein stukje verder, en door het hek kunt u dan de betonnen restanten zien van de dubbele V1 lanceerbaan. Links van het toegangshek staat nog een onderhoudswerkplaats. Als de eigenaar aanwezig is kunt u misschien toestemming krijgen om de zaak van iets dichterbij te bekijken. Hier niet ver vandaan is een tweede zeer goed bewaard gebleven V1 stelling te vinden. Deze ligt nabij Le Mesnil-au-Val. Deze wordt in een andere dagtocht aangedaan en dan besproken.

Verlaat Hardinvast naar het westen op de D 152. Steek de D 900 over en vervolg via de D 152. Na enkele honderden meters links aanhouden, de D 505 op richting Vasteville. Ga hier rechtsaf de D 37 op. Na drie kilometer, linksaf naar Biville. Hier is een pracht van een duinen gebied te vinden Calvaire des Dunes. Rij door het dorp, voorbij de aangegeven route naar Vauville, en ga op het einde van de straat linksaf. Volg de weg om de rotswand om het duinen gebied te bezoeken. Keer na dit bezoek terug naar Biville en neem de afslag links naar Vauville-Beaumont. Draai voor Jobourg de weg op (de D 401) naar Jez de Jobourg. Volg de kustweg, (met hulp van de Michellin kaart 303, of nog beter de IGN kaart 1210 OT) om naar de uiterste punt van de westelijke Cotentin, Cap de la Hague, te geraken. Voor de bunkerliefhebber zijn dan bij Auderville de nodige geschutskazematten te vinden.

Vanwege de batterij bij Auderville en twee stukken spoorweggeschut, werd Pointe de la Hague regelmatig bezocht door de geallieerde bommenwerpers. De bewoners van Auderville, zo’n 150 burgers, mochten van de Duitsers in juni 1944 schuilen in de tunnel die door hen, de Duitsers, gebouwd was bij Laye, nabij La Roche.

Cherbourg was op 29 juni gecapituleerd, en van de Cotentin was dit deel, Cap de la Hague, het laatste waar de Duitsers stand hielden. Op 30 juni lag de frontlijn bij Beaumont. Vóór de laatste aanval van de 9th Infantry Division werd ingezet op de Duitsers, die rond Auderville lagen ingegraven, werd La Hague gebombardeerd en met artillerie bestookt. Na deze intense aanval werd al om 05.00 uur het laatste verdedigingsbolwerk tot overgave gedwongen. In dit gebied werden 6000 Duitsers krijgsgevangen genomen.

De batterij van Auderville ligt op een stuk privé terrein waar koeien op grazen. Voor diegene die even een stukje wil lopen tussen de koeienvlaaien, is het een voldoening de kazematten te bezichtigen.

Maar de meest speciale aandacht ligt iets ten zuiden van Auderville bij de open emplacementen waar het spoorweggeschut ooit stond. Helaas is het gelegen op prive terrein. Maar op zo'n moment kan ik die Franse woorden niet lezen op dat vervaagde bordje.

De E.685 spoorwegbatterij bestond uit twee 20,3cm K.(E) S.K.C/34 spoorweg kanonnen die verscholen lagen in twee betonnen emplacementen. Door hun bereik van 37 kilometer en 360 graden draaipunt, konden ze de gehele noordwest punt van de Cotentin bestrijken. Om deze kanonnen zoveel mogelijk aan het oog te ontrekken, waren deze met verf gecamoufleerd en onder camouflagenetten verstopt.

Om dit complex te vinden verlaat men Auderville weer over de D 901. Na ongeveer 500 meter in een flauwe bocht (gebruik al referentiepunt de ruïne van een gebouwtje op een heuvel links gelegen, het bewuste complex ligt dan rechts van de weg een honderd meter daarvoor). In het weiland liggen als eerste blikvanger twee grote manschapsbunkers.

Een honderd meter verder komt men dan in het eerste emplacement. Wat opvalt zijn de fraai afgewerkte wanden. Via een open gaanderij (halverwege ligt een wrak van een Kubelwagen?) met rechts een grote manschapsbunker/opslagruimte, komt men dan bij het tweede emplacement. Bij deze valt gelijk op dat het niet de fraaie afwerking heeft als de eerste. Wel heeft deze nog de betonnen ondergrond.

Voor het laatste object van Auderville keren we terug naar dit dorp. Draai halverwege linksaf richting de vuurtoren,... maar ga na het laatste huis van Auderville direct rechtsaf, naar de semafoor. Hier ligt een aparte bunker. Aan de westzijde is een garageruimte te vinden, maar het meest in het oog springende deel is de lange schuine schans. Is dit om geschut vanuit de opslagruimte naar boven op de bunker te krijgen?

Keer terug naar Auderville, op de T-Splitsing gaat u rechtsaf een weggetje in, de D 901, naar de kust. Hier is Gros du Raz waar u de vuurtoren op een rots in zee kunt bewonderen. Hierna keert u terug om via de D 45 naar St. Germain-des-Vaux de noordelijke kustweg te volgen. Een prachtroute langs mooie vergezichten en door leuke dorpjes.