Arromanches werd in de middag van de 6de juni 1944 bevrijd door het 1st Battalion Royal Hampshire Regiment dat op GOLD Beach was geland. Ondanks de zware beschieting door de marine op de stad kwamen er 'slechts' zes burgers om.

U zou uw kennismaking met Arromanches kunnen beginnen in het Museé Du Débarqement aan de kade. Hier is een parkeerterrein, maar het is overdag meestal helemaal vol (wees vroeg, vooral in het seizoen). Zelf ben ik niet zo gecharmeerd van het museum (er zijn naar mijn mening betere te vinden in Normandië), maar het heeft wel een mooie grote beweegbare maquette van de Mulberry haven, en geeft een goed idee hoe het systeem werkte. Rechts van het museum kunt u via een helling naar het strand. Op de helling staat een segment van een beweegbaar wegdek (bij Vierville-sur-Mer, Omaha Beach, waar u later langs komt, staat een langer deel dat uit meerdere segmenten bestaat).

Een echte aanrader is het in 2012 geopende nieuwe museum in Arromanches, 'Liberators Museum - Normandy 1944'. Het is gelegen aan de 9 Rue Colonel René Michel en het is meer dan de moeite waard om dit te bezoeken. Het wordt gerund door de zeer enthousiaste Nederlanders Hans Kok met zoon Floris. Zij zijn meer dan bereid om u rond te leiden en uitleg te geven over de tentoongestelde zaken. Deze zijn exclusief geschonken aan het museum door de veteranen van en na D-Day. Bent u in de buurt, dan kunt misschien zelfs gebruik maken van de B&B die de familie Kok runt.

Was het in het begin nog bescheiden van opzet, langzaam realiseren Hans en Floris zhun grootse plannen voor de toekomst. Sinds 2013 is er een betere toegang tot het museum, aan de voorzijde, plus een extra ruimte op de eerste verdieping. Dit zal een museum worden waar men vaker een bezoek aan zal gaan brengen als men Arromanches aandoet.

'Piers for use on beaches. They must float up and down with the tide. The anchor problem must be mastered. Let me have the best solution worked out. Don’t argue the matter. The difficulties will argue for themselves.'

Op 30 mei 1942 stuurde Winston Churchill bovenstaande memo naar Lord Louis Mountbatten waarin hij vraagt om een 'kunstmatige haven' waarin een systeem moest zitten van lospieren die mee bewegen op het getij. Churchill voorzag toen al problemen met het verankeren van de gehele constructie, iets wat de Britse constructeurs serieus namen, maar waar de Amerikanen laks in waren, wat hun haven bij Omaha Beach deerlijk zou opbreken.

Door een tekort aan havens rond de invasiestranden werd besloten twee kunstmatige havens aan te leggen, één bij Omaha Beach en de ander bij Arromanches. Vanaf 1943 werd er door 37.000 man aan de zuidkust van Engeland aan gewerkt. Buiten de twee kunstmatige havens werden drie andere invasiestranden (Utah, Juno & Sword) alleen voorzien van een golfbrekend scherm. Dit scherm van 60 oude schepen had als codenaam 'Gooseberry's'. Op 7 juni werd de eerste afgezonken. Onder de 'Gooseberry's' was ook de Nederlandse kruiser Sumatra. Deze werd afgezonken voor de kust nabij La Breche d'Hermanville. Haven 'A' (Omaha Beach) en haven 'B' (Arromanches) werden opgebouwd uit 146 caissons ('Phoenix' elementen) en vormden zo de haven en de losplaats.

Zestig van deze 'Phoenix' elementen hadden elk een waterverplaatsing van 6000 ton. Hiervan kwam de eerste aan op 9 juni. Op 18 juni waren er al 115 afgezonken en werden de havens in gebruik genomen. Op de eerste dag werd er al 24.412 ton aan munitie gelost. Om van de losplaats naar de kust te komen werden er drijvers (pontons), de zogenaamde 'Beetles', gebruikt. Deze waren onderling verbonden door een stalen wegdek, de 'Whale'. De losplaats, de 'Spud', aan het eind van de drijvende 'Whale', had een schuifsysteem dat doormiddel van palen vast op de zandbodem stond zodat het op en neer kon bewegen met het getij.

Voor een uitgebreide uitleg over de Mulberry haven

VAN ARROMANCHES NAAR DE BATTERIJ VAN LONGUES:

Neem de kustweg, de D 514, naar het westen vanuit Arromanches. Na ongeveer 5 kilometer, bij de kruising in Longues-sur-Mer met de 'rare' bocht met stoplicht, rechtsaf en volg de borden 'Batterie de Longues'.

Vanaf september 1943 werd met de bouw begonnen van deze vier M 272 geschutsopstellingen. In maart 1944 waren er nog maar twee gereed. Maar in mei was de stelling gereed voor actie. Voor iedere kazemat was 600 m³ beton nodig en vier ton stalen bewapening. De twee meter dikke wanden en plafond waren bestand tegen geallieerde bombardementen.

De genie van de RAF construeerde na de overgave op deze plek de ALG (Advanced Landing Ground) B 11 die dienst deed van 26 juni tot 4 september, 1944. Na de oorlog werd door de militairen, en door lokale bevolking verzamelde, onontplofte munitie opgeslagen in de oostelijke kazemat. Canadese soldaten werden op wacht gezet bij deze kazemat. Het vermoeden bestaat dat twee Canadese militairen, die wacht hadden, met een hoogte ontsteker van een luchtdoelgranaat hebben geprutst. Deze explodeerde waarna de gehele bende aan opgeslagen explosieven de lucht in vloog en de kazemat zeer zwaar beschadigde. Hierbij lieten de twee aanwezige militairen het leven.

Voor een uitgebreide uitleg over de Batterij van Longue-sur-Mer

PORT-EN-BESSIN-HUPPAIN:

Keer terug naar de kustweg, de D 514, en neem de afslag naar Port-en-Bessin-Huppain. Na ongeveer 5 kilometer, gaat u rechtsaf in Port-en-Bessin, naar de haven (Le Port).

De Geallieerde oorlogsmachine had veel brandstof nodig. Er werd een systeem uitgevonden om via lange slangen brandstof over te pompen vanuit Engeland en vanaf tankers die voor de kust lagen. Dit is één van die plaatsen waar PLUTO (‘Pipeline Under The Ocean’) aan land kwam. Van de vijf miljoen ton aan brandstof die naar het vasteland werd overgebracht, kwam 370.000 ton via PLUTO.

Voor een uitgebreide uitleg over PLUTO

Musée de Epaves sous-marines de Débarquement

Verlaat de haven van Port-en-Bessin en neem de D 6 op de rotonde richting Bayeux. Na ongeveer een kilometer ziet u aan de linkerzijde van de weg vlaggen wapperen, deze geven het unieke museum, Musée de Epaves sous-marines de Débarquement, aan. Het bestaat geheel uit zee geborgen objecten die tijdens de invasie in de golven waren verdwenen. Helaas is het onderhoud de laatste jaren achteruit gegaan, en is alleen het interessant voor iemand die alles gezien wil hebben.

Voor meer over Musée de Epaves sous-marines de Débarquement

In Bayeux vind men het Musée Memorial de la Bataille de Normandie (Memorial Museum of the Battle of Normandy) welke ten zuidwesten aan de oude ringweg Boulevard Fabian Ware is gelegen (deze ringweg is in juni 1944 aangelegd om het verkeer vanaf GOLD Beach niet door de kleine straatjes te laten rijden). Rond het gebouw staan enkele tanks, zoals een M4A1 Sherman tank, een Hetzer 38 en een Churchill Crocodile vlammenwerper tank.

Aan de overkant, iets naar het noorden, is het Bayeux Oorlogskerkhof, hier liggen 4648 Britse (Commonwealth) militairen begraven, en 466 Duitsers.

Aan de overzijde van het Bayeux Oorlogskerkhof staat het Bayeux Memorial, waarin de namen van 1805 omgekomen militairen gegraveerd staan, die geen bekend graf hebben.

Voor meer over het museum en het oorlogskerkhof