Verlaat Ste-Mère-Eglise in westelijk richting, via de D15 (Picauville/Etienville). Onder de N13 door, bij de Y-splitsing rechts aan houden. Na drie kilometer komt u bij de brug van La Fière over de rivier de Merderet. Parkeer uw auto rechts op de parkeerplaats. Hier is het herdenkingsmonument voor de paratroopers van de 82nd Airborne Division. Uitkijkende naar vijandelijke troepen, staart een standbeeld van een paratrooper, 'Iron Mike' over de groene vlaktes.

Op deze plek hadden zo'n 500 para's zich rond het middaguur van de 6de juni verzameld. Verschillende zware gevechten vonden gedurende drie dagen hier plaats. Maar de para's van de 505th en 507th PIR lieten geen Duitsers door.

Tot op de dag van vandaag is de schuttersput bewaard gebleven van Lt. General James Gavin, de Assistant Divisional Commander. Deze schuttersput ligt aan de D15, honderd meter terug in de bocht die u net doorkwam. General Gavin nam 75 man mee richting een andere brug over de Merderet bij Chef-du-Pont, enkele kilometers ten zuiden van hier. Deze kleine eenheid liep vast in een hardnekkige Duitse tegenstand. (Hoe dat verder afliep bij die brug, wordt verteld als u uw route vervolgt).

Bij de brug van La Fière, hadden Bazooka schutter Lenold Peterson en lader Marcus Heim zich ingegraven aan de linkerzijde van de brug, achter een telegraafpaal. Aan de andere zijde van de brug lag een ander Bazooka team, John Bolderson en Gordon Pryne. En zo lagen deze teams van de 505th anti tank eenheid aan de oostzijde te wachten op de tegenaanval die beslist zou komen. Er was ondersteuning van geweerschutters en een .30 machinegeweer bij de boerderij links van het eerste Bazooka team. Tevens was er in de achterhoede een 57mm kanon beschikbaar. Er waren al een paar lichte aanvallen geweest, maar die waren gemakkelijk afgeslagen. In de middag, rond 17.00 uur kon men het gerommel horen van naderende tanks. Peterson en Heim kwamen uit hun schuttersput en namen een positie in op de brug, om een ruim schootsveld te hebben, waarbij ze zelf groot gevaar te lopen uitgeschakeld te worden.

Zodra de eerste tank in beeld kwam, waar Panzer Grenadiers naast en achter optrokken, schoot Peterson de eerste raket af, waarop Heim direct herlaadde. De tanks die zij onder vuur namen waren lichte, door de Duitsers buitgemaakte Franse tanks, twee Renaults R35 en een Hotchkiss tank, nu ondergebracht bij Panzer Ersatz und Ausbildungs Abteilung 100. Het eerste schot was raak en de tank schoof de kant van de weg in, maar de koepel draaide nog en bleef vuren. Hierop rende Private Joseph C. Fitt de brug over, beklom de tank en smeet een granaat door het luik van de koepel naar binnen. De granaat schakelde het laatste verzet van deze tank uit. Fitt maakte dat hij weer weg kwam, want een tweede tank kwam eraan. De tweede tank, een Renault R35, duwde de eerste iets meer aan de kant en probeerde door te zetten maar werd ook door Peterson en Heim uitgeschakeld. Maar Heim was bijna door de raketten heen en Peterson vroeg aan Heim om te kijken of Bolderson nog voldoende had. Heim vertrok snel naar het andere Bazooka team, maar hij vond hun positie verlaten, op een omgekomen paratrooper na, en een doorzeefde Bazooka lanceerbuis. Maar er lagen voldoende granaatraketten en keerde snel terug bij Peterson.

Ondanks het moordende Duitse vuur dat links en rechts over de brug vloog, bleven de mannen ongedeerd, en deze wisten de derde tank ook uit te schakelen. Hierop trokken de Duitsers zich terug op Cauquigny, maar het bleef nog twee dagen mortieren, artillerie granaten en machinegeweervuur regenen op de Amerikaanse stelling achter de brug. Maar de Duitsers kwamen er niet over!

Op 10 juli 1944 kregen de Bazooka schutter Lenold Peterson en lader Marcus Heim uit handen van Lieutenant General Omar Bradley het Distinguished Service Cross uitgereikt tijdens een ceremonie op de binnenplaats van het Château de Brocqueboeuf. Private Joe Fitt, die een granaat in de koepel had gegooid van de eerste tank, sneuvelde op 13 juni 1944 nabij Picauville en werd postuum de Silver Star toegekend.

Steek de Merderet over en ga verder in westelijke richting over de D 15. Na 400 meter bereikt u de Église Saint-Ferréol van Cauquigny.

Dit was 'objective No.1' voor Lt.Col J. Timmes, commandant van de 507th PIR, 82nd Airborne Division. In de vroege ochtend had hij slechts een handjevol manschappen bij zich kunnen verzamelen waarmee hij naar Cauquigny optrok. Ze groeven zich een kilometer ten noorden van het gehucht (hamlet) Heutes in. Twee man, Lt. Levy en Lt. Kormylo werden naar Cauquigny gestuurd, samen met een tiental manschappen van de 508th PIR, om 'de deur op slot te doen'. Rond 15.30 uur hoorde de kleine gevechtsgroep het onmiskenbare gekraak van naderende tanks vanaf Pont-l'Abbe en Picauville en het knallen van vuurwapens werd intenser. Dit waren dus de drie Duitse tanks die korte tijd later uitgeschakeld zouden worden nabij de brug over de Merderet. De kleine groep para's bij Cauquigny raakten in een vuurgevecht met de tanks en van de Panzer Ersatz und Ausbildungs Abteilung 100 en de ondersteunende troepen van het Grenadier Regiment 1057.

De Para's verdedigden zich goed mogelijk en wisten verschillende Duitsers uit te schakelen. Maar vanwege dat hun gevechtsgroep te klein was en er een tekort aan munitie was, werd teruggetrokken naar de boomgaard, waarmee de Duitsers de weg naar brug van La Fière aan de westzijde in handen kreeg. In de boomgaard had Lt.Col. Timmens intussen zo'n 120 manschappen verzameld die zich ingegraven hadden. Vanuit dit bruggenhoofd kon wellicht een tangbeweging gemaakt worden om de Duitsers in te sluiten, maar dan zouden er versterkingen bij moeten komen. Lt. Marr van G Company, 507th PIR stak het moeras gebied en de Merderet over om versterkingen te zoeken. Col. Harry Lewis en General James Gavin gaven opdracht aan Major Teddy Sanford van het 325th Glider Infantry Regiment om twee companies te vormen, B- en C Company. Deze manschappen werden door Lt. Marr naar de boomgaard van Lt. Col. Timmes gebracht.

In de nacht van 8 op 9 juni zou met de twee companies van 325th GIR getracht worden om de Duitsers in een tang te nemen. B Company zou vanuit het noorden naar Cauquigny oprukken waarbij met een omtrekkende beweging C Company rond Amfreville richting Picauville zou trekken. Er ontstond een enorm vuurgevecht waarbij verschillende para's het slachtoffer werden, waarop B Company zich terugtrok. C Company raakte verstrikt in een Duitse hinderlaag, zo'n 500 meter ten zuiden van Cauquigny. Het was rond 04.30 uur in de nacht dat Pfc. Charles N. DeGlopper van 325th GIR van C Company gewond raakte en vervolgens op de D 15 zich bloot gaf aan de Duitsers en zijn BAR machinegeweer leegschoot op de Duitse stelling. Helaas moest DeGlopper zijn inzet met de dood bekopen. Zijn kameraden wisten onder zijn dekkingsvuur terug te trekken naar de boomgaard van Lt.Col. Timmes. Helaas moesten de para's de omgekomen DeGlopper achterlaten (zie lager op deze pagina).

Na ongeveer een kilometer bij de Y-splitsing rechts aanhouden de D 126 op richting Amfreville. Aan de rechterzijde verschijnt dan het monument ter nagedachtenis aan de landing van de para's van de 507th PIR van de 82nd Airborne Division. Het 507th PIR. kwam hier het dichtst op haar DZ terecht. Het was wel over een enorme afstand, 50 km tussen noord en zuid! Ten noorden van hier kwam de 508th PIR neer over een afstand van 'slechts' 9 kilometer. Hier hadden de Duitsers alles onder water gezet, de smalle rivier de Merderet leek hier wel een groot meer. Verschillende onfortuinlijke paratroopers verdronken in dit gebied.

Keer terug naar de D 15. Ga op de Y-splitsing rechts af. Na een kilometer komt u aan de rechterkant een monument tegen, opgericht ter herinnering aan de zelf opoffering van Pfc. Charles N. DeGlopper.

Leden van de 325th Glider Infantry Regiment kwamen de troepen bij de Merderet versterken. Op het punt waar u nu bent, werd op 9 juni de eerste Medal of Honor van de Tweede Wereldoorlog verkregen voor een paratrooper van de 82nd Airborne. Pfc. Charles N. DeGlopper, 325th GIR, Company C gaf zich met zijn enorme verschijning bloot aan een Duitse overmacht, zodat zijn kameraden weg konden komen naar de boomgaard van Lt.Col. Timmes van waaruit de aanval was opgezet.

Tijdens een patrouille in nacht was zijn peloton afgesneden geraakt en lagen onder machinegeweer vuur van de Duitsers. DeGlopper was al reeds gewond toen hij tot zijn heldendaad overging. Terwijl hij met zijn automatisch wapen, een BAR, op de Duitsers schoot wisten de anderen van zijn peloton door een gat in een heg weg te komen. Verschillende malen werd DeGlopper geraakt, maar bleef volharden en schakelde een groot aantal Duitsers uit. Maar zijn strijd was hopeloos. DeGlopper stierf in een kogelregen. Later vonden zijn kameraden hem temidden van ontelbare hulzen, wapens en dode Duitsers. Voor zijn inzet werd postuum de Medal of Honor uitgereikt aan Pfc. Charles N. DeGlopper

Vervolg uw route over de D 15 zuidwaarts richting Pont l'Abbé. Een paar kilometer komt u bij een Y-splitsing waar een groot stenen kruis staat, hier gaat u links af, naar Picauville (staat geen bewegwijzering!). Als u de kerk van Picauville ziet verschijnen is dat uw oriëntatiepunt. Draai het parkeerterrein bij de kerk op en aan de linkerzijde ziet u dan het grote monument voor vier van de vijf gecrashte C-47 Dakota toestellen in deze omgeving waar paratroopers van de 101st Airborne in vervoerd werden.

Het monument, welke opgericht is door de heer en mevrouw Sehier, inwoners van Picauville, bevat enkele zwarte plaquettes waarop vier bemanningen worden geëerd die in de nacht van 6 juni 1944 rond 01.20 uur hun leven gaven om paratroopers van de 101st Airborne Division naar hun 'dropzone' te brengen.

Een opvallend plexiglazen bak herbergt een Pratt & Whitney 1830 radiaal motor welke afkomstig is van de C-47, 42-100819, (L4-O) van de 91st TCS, 439th Troop Carrier Group en die op ongeveer 500 meter ten noordoosten van deze plek crashte om 01.14 uur op 6 juni, na aangeschoten te zijn door Duitse Flak. De gehele vierkoppige bemanning en zestien paratroopers van 506th PIR, 1st Bat., 101st Airborne Division kwamen om.

Naast de motor, in de niet meer zo heldere plexiglazen bak, is er linksachter het hoofd-monument een betonnen vorm van een vliegtuig kielvlak neergezet, waarop herinneringsbordjes hangen voor vijf gecrashte toestellen met de namen van de omgekomenen aan boord van hun C-47.

Van de C-47, 42-100876 (3B-R), behorende tot 93rd Troop Carrier Squadron, 439th Troop Car. Group, kwam de gehele bemanning om. De eerste piloot van het toestel, 2nd Lt. Marvin F. Muir ontving postuum het Distinguished Service Cross vanwege het feit dat hij het toestel, dat in brand stond, lang genoeg in de lucht te houden tot alle paratroopers behorende tot de 506th PIr, 2nd Bat., 'D' Company, 101st Airborne Division uit de C-47 gesprongen waren.

Van C-47, 42-3073477, (IB-P) die om 01.20 uur crashte 500 meter ten zuiden van Picauville, overleefde de bemanning het ook niet en van de 17 paratroopers, van 501st PIR, 101st Airborne kwamen de meeste om (of raakten vermist), slechts één overleefde de ramp ongeschonden, en twee raakten gewond.

Van C-47, 42-2407777, (IB-J) kwam ook de gehele vierkoppige bemanning om, samen met de zeventien paratroopers van 501st PIR, welke behoorden tot 'G' Company, net als de para's uit C-47, 42-3073477.

Van de C-47, 43-15146, kwam de gehele bemanning om. Het toestel was op een her-bevoorrading vlucht toen het getroffen werd en neerstortte op 7 juni, er waren geen paratroopers aan boord. Het kwam neer, juist ten noorden van het gehucht Gueutteville.

Zoals uit bovenstaande blijkt hadden vier van vijf van de C-47, die hier gecrasht zijn in de vroege uren van 6 juni 1944, allemaal paratroopers van de 101st Airborne Division aan boord. Ze kwamen neer ten zuidoosten van dropzone 'N' van de 508th PIR, 82nd Airborne, en werden allen aangeschoten door Flak. De C-47's lagen op de route richting Hiesville en ten zuiden van Vierville, waar hun dropzones lagen (respectievelijk 'C' en 'D'), C maar zouden hun doel niet halen.

U kunt doorrijden naar Etienville/Pont L'Abbé en via de D70 naar Chef-du-Pont, of een kilometer terug rijden en dan rechtsaf gaan bij Caponnet en naar Le Feirage gaan en de D70 linksaf naar Chef-du-Pont nemen. Besluit u het laatste, let dan op het blauwe bordje, met de tekst 'Hill 30', op een boerderij.

Een groep para's van het 508th PIR had als opdracht de brug over de Douve bij Pont l'Abbe in te nemen. Maar een Duits bataljon bij dit stadje dacht daar anders over en wist de groep tegen te houden. De overmacht was zo groot, dat de para's besloten terug te trekken. Maar er was geen goede route terug en zo namen ze intrek in en rond deze boerderij die op een lichte verhoging lag (Hill 30). Verscheidene dagen vochten de Duitsers met enorme inzet tegen de paratroopers. Ondanks de felle oppositie van de Duitse 91ste Divisie en het 1057de Regiment, wisten de para's, onder leiding van Lt. Col Thomas J.B.Shanley, stand te houden. Deze storende groep para's waren mede beslissend in de overwinning die uiteindelijk werd verkregen rond dit gebied.

Vlak voor u Chef-du-Pont binnenrijdt stopt u rechts direct nadat u 'Pont du Capitaine Creek' bent overgestoken.

De strijd rond deze brug was ook een felle, geleverd tussen de Duitsers en mannen van 507th PIR, 82nd Airborne. Generaal Ridgeway, de divisie commandant, arriveerde bij de brug van la Fière en verorderde dat er meer troepen naar die brug kwamen. Hierdoor bleef maar een peloton over voor Captain Roy Creek om deze brug, waar u nu bent, te verdedigen. Door een toeval landde hier in de buurt een zweeftoestel met een anti-tank kanon. Captain Creek wist met dit wapen de Duitsers op afstand te houden, maar kon verder weinig meer uitrichten dan zijn positie behouden.

De brug draagt sinds 2000 de naam van Captain Creek, die, mede dankzij de steun van twee compagnieën van de 508th PIR, met een kleine groep deze brug wist te behouden. Op het gedenkteken bij de brug staat naast de 507th, ook de 508th PIR vermeld. Roy Creek verliet in 1967 als kolonel het Amerikaanse leger, en overleed op 10 oktober 2016 (98).

Dit is de afsluitende episode van de strijd om het eerste bruggenhoofd. De Amerikanen bouwden snel hun hoofdmacht uit om door te stoten richting Barneville-Carteret aan de westkant van de Cotentin om dit af te sluiten, om vervolgens naar Cherbourg op te trekken,...