LANDING CRAFT INFANTRY

LCI(L) 191 maakt een proefvaart in een haven

De Landing Craft, Infantry, kortweg LCI(L), was een aanvalsschip uit de tweede aanvalslinie. Wanneer het strand veiliggesteld was door de eerste golf van aanvalsboten, zoals LCVP's en LCA's moesten zo snel mogelijk grotere aantallen versterkingen op het strand gebracht worden. De LCI was daarvoor ontwikkeld. Het schip vervoerde 150 tot 200 man die via aan de zijkant geplaatste loopbruggen het vaartuig verlieten.

Zoek de verschillen: Hierboven de vroege versie, hieronder vanaf #354

Vanaf de LCI(L) 351 tot aan de #1098 werden er aanpassingen op het landingsvaartuig aangebracht. Het meest in het oog springende was de ronde brug (dit voorkasteel was daarvoor rechthoekig). Voor de brug was een uitbouw aangebracht waarop twee 20mm kanonnen stonden. De twee 20mm kanonnen die op het achterschip stonden bij de vorige versie, waren ook bij deze nieuwe aanpassingen op de verder naar achteren verlengde opbouw geplaatst (waarbij de centraal gelegen 20mm nu was vervallen). Bij de #351 tot en met de #353 was het 20mm kanon voor op de plecht vervallen, maar keerde bij de opvolgende nummers weer terug.

Deze Canadese HMC LCI(L) is al aardig door het zeewater aangetast
(Let op de lage brug)

Tijdens de landingen op 6 juni 1944 (D-Day) op de stranden van Normandië had de Eastern Task Force de beschikking over 116 LCI(L)'s en de Western TF had 93 LCI(L)'s tot haar beschikking. De Canadese Royal Navy beschikte bijvoorbeeld op D-Day 30 LCI's in 10 flotille en deze brachten 4600 man naar Normandië. De Canadese LCI(L) stonden bekend als de HMC LCI(L), en waren verkregen via de Lend-Lease overeenkomst tussen de VS en de Britten. De Canadese versie viel op door de ingekorte brug.

Voor de Amerikaanse sector Omaha Beach waren 33 LCI(L)'s beschikbaar, verdeeld over drie aanvalsgroepen. De Eerste Golf had de beschikking over vijf stuks, de Tweede over 17 en de Derde over 11 LCI(L)'s. Zeker vijf LCI(L)'s zouden op Omaha uitgeschakeld worden.

LCI's liggen op het strand, links de oude versie (#87), rechts de verbeterde (#488)

De LCI was misschien niet het meest 'flitsende' aanvalsvaartuig tijdens de landingen. Dit kwam voornamelijk door de aan de zijkant geplaatste loopbruggen. Het zag er misschien niet al te heldhaftig uit, soldaten die moeizaam, soms met fietsen beladen, struikelend deze schepen verlieten. Doordat het schip aan de boeg de losklep ontbeerde was het niet mogelijk de boot uit te 'stormen'. Bij latere versies werden soms boegdeuren aangebracht. De Amerikaanse zeelieden van de LCI's gaven het de bijnaam 'Lousy Civilian Idea'. In de Amerikaanse marine stond de LCI ook bekend als de 'Waterbug Navy', nadat een admiraal eens vanuit zijn slagschip 'neerkeek' op deze vaartuigen. Maar deze 'waterkevers' brachten wel binnen een korte tijd onder vijandelijk vuur enorme aantallen manschappen naar het strand. Een andere bijnaam was ‘Lousy Crate Indeeds’. Bemanningsleden stonden bekend als ‘Elsie-Item’.

Een LCI met een DUKW van de 1st Armored Division op de voorgrond

Niet alleen waren deze schepen ingericht tot het lossen van manschappen. Ook dit type vaartuig werd, net als de LCT, uitgevoerd in verschillende varianten. Er was een LCI (Demolition) die duikers vervoerde om obstakels onder water en op de invasiestranden te verwijderen. Een LCI (Gun) was voorzien van 40mm en 20mm kanonnen en raketten voor nabije vuursteun aan de landingstroepen. De LCI (R) was met raketten uitgerust. Hiervan waren verschillende uitvoeringen ontwikkeld, waaronder één die 600 raketten kon verschieten. De LCI(M) was een speciale LCI die uitgerust was met mortieren.

LCI(G) 67 op het drooggevallen strand van Okinawa na een tyfoon

De LCI werd op 10 werven gebouwd in Amerika en was voorzien van twee opstellingen van vier General Motors 6051 series 71, 6 cilinder diesel motoren (acht motoren in totaal). Deze brachten een kracht voort van 2300 pk naar twee schroeven. De LCI was met zijn platte bodem niet ontworpen om grote waterpartijen over te steken. Maar de oorlog besliste anders, er was altijd haast, en de LCI voer van Amerika naar Europa en Azië. Met zijn 48 meter 'speelde' de LCI een zeewaardige schip en stak als zodanig zelf het Engelse Kanaal over beladen met infanterie. Het schip was een speelbal van de golven, en menig etensmaal van de soldaten en bemanning werd gedoneerd aan Neptunus. Voor de manschappen die in de ruimen beneden in het schip zaten was het sowieso een zeer onaangename ervaring. Er waren vier ruimen benedendeks. Ieder ruim was slechts via één ingang, die ook als uitgang dienst deed, te bereiken via een smal deurtje en een stijl trapje. De ruimen waren krap bemeten in de ijzeren bak zonder patrijspoorten, en men zal het gevoel 'als ratten in de val' vaak ervaren hebben,...

Dwarsdoorsnede van de LCI(L) met de indeling

De kwetsbare loopplanken die aan de voorplecht hingen om de LCI te kunnen verlaten, bleek in de praktijk een zeer kwetsbaar geheel. Zeker als vijandelijk vuur de loopplanken kapot schoten, of als de hele zaak vreselijk slingerde in de branding. Bij een groot aantal (LCI 691 tot LCI 1098) werden de loopplanken verwijderd, en aan de voorzijde werden in de boeg dubbele deuren ingebouwd (een idee dat ook in gebruik was bij de Landing Ship Tank).

De loopplanken zijn vervallen, en de LCI is van een boegdeur voorzien,...

Bij de meeste beschrijvingen van de LCI wordt de toevoeging (L) gezet, om aan te geven dat het hier het type ‘Large’ betreft. Zoals al eerder aangegeven waren er ook andere versies, zoals de LCI(G), ‘Gun’, de LCI(M), ‘Mortar’ en de LCI(R), ‘Rocket’. Tevens was er de versie LC(FF), het ‘Flotilla Flagship’. Maar als er een ‘Large’ versie was, dan zal er ook een ‘Smal’ versie zijn geweest. Dit was een Brits ontworpen LCI, welke officieel bekend stond als de Fairmile Type H landing craft, LCI(S). Het was geheel gebouwd uit hout.

Onderstaande gegevens hebben betrekking op de LCI(L)

Scheepswerven Albina Engine Works, Bethlehem-Hingham Shipyard, Brown Shipbuilding, Commercial Iron Works, Consolidated Steel Corporation, Defoe Shipbuilding Company, Federal Shipbuilding and Drydock Company, George Lawley & Sons, New Jersey Shipbuilding, New York Shipbuilding
Lengte 48.31 m
Breedte 7.09 m
Waterverplaatsing 234 long tons (238 t) standaard, 389 long tons (395 t) beladen
Kiel diepte 1.63 m (voor), 1.80 m (achter)
Motoren 4 x Detroit diesel 6051 quad-71, (in twee gekoppelde blokken), 2 schroeven
Vermogen 1600 pk (1,193 kW)
Snelheid max. 16 knopen (30 km/u)
Actieradius 7400 km bij 12 knopen (22 km/u)
Bemanning 3 officieren en 21 matrozen
Manschappen 180, latere versies 210
Bewapening 4 × Oerlikon 20mm kanonnen (1 op plecht, 1 midscheeps, 2 achterop), Latere versies (vanaf #354) 5 x Oerlikon 1 op plecht, 4 midscheeps
Aantal gebouwd 923

In september 2019 leidde uw schrijver een grote groep Nederlanders en Belgen in een touringcar door Normandië. Ter voorbereiding van een lezing die ik gepland had te houden over Omaha Beach maakte ik enkele objecten ter illustratie. Naast een grote reliëfkaart van het gebied, werden er drie landingsboten op kleine schaal gebouwd, een LCVP, een LCA en een LCI(L) met een lengte van 40cm. Ik wilde de lezing vooral toespitsen op de inzet van de U.S. Navy tijdens D-Day, en dan met name hun grote rol op Omaha Beach.

Een simpel model van een LCI(L) ter illustratie bij een lezing gebruikt,...

Op de volgende pagina aandacht voor de inzet en drama's
van de LCI(L)'s op Omaha Beach
KLIK HIERONDER OM AAN BOORD TE GAAN

OF,... OM TERUG TE KEREN NAAR DE
VERZAMEL PAGINA VAN OMAHA BEACH
- KLIK HIER -