Apache neemt de strijdbijl op
Tijdens Operation Desert Storm in 1991 waren 15 Apache
bataljons met 277 toestellen actief over Koeweit en Irak.
Gedurende 18.000 vlieguren werden meer dan 500 tanks en andere
rupsvoertuigen vernietigd en honderden wielvoertuigen. Verder
werden 24 vliegtuigen en verscheidene andere doelen op de
grond verwoest, en dat tegen het verlies van één Apache
tijdens deze gevechtshandelingen.
Een Apache ter ondersteuningvan de van SFOR (Stabilisation Force)
Tijdens het conflict in de jaren negentig van de vorige
eeuw in het voormalige Joegoslavië werden ook Apaches
ingezet in het kader van SFOR (Stabilisation Force).
Maar ondanks een investering van $480 miljoen om de
helikopters daar te krijgen en operationeel te laten draaien,
waren er ook enorm veel problemen. De terreintraining bleek
hier te kort te schieten, nacht-zicht apparatuur werkte niet,
brandstof voeding problemen etc. Eén AH-64 ging verloren op 27
April 1999 toen een staartrotor afbrak. Hierop werd de gehele
vloot aan Apaches aan de grond gehouden.
De AH-64D Longbow
Ervaringen opgedaan tijdens de oorlog in Irak werden
verwerkt in de AH-64B. Na wat kleine aanpassingen en
verbeteringen, zoals het testen met sidewinder en stinger
raketten, kwam de grootste aanpassing in 1991 met de
introductie van de Apache 'Longbow'. Opvallendste kenmerk is
de al eerder genoemde grote platte kaas boven de rotor waarin
zich een millimeter golflengte vuurgeleidingsradar bevindt.
Het eerste prototype, een aangepaste AH-64A, vloog op 11 maart
1991. 308 nog te bouwen AH-64A's werden aangepast voor de
Longbow en kregen de aanduiding AH-64C. Er werden 232 nieuwe
Apache Longbow's gebouwd als de AH-64D. Deze bezitten de
krachtigere General Electric T700-GE-701C motoren. De door
Northrop Grumman geproduceerde Longbow radar is door zijn
korte golflengte ongevoelig voor elektronische
tegenmaatregelen. Verder voordeel van de millimeter golflengte
is dat het ook onder slechte weersomstandigheden optimaal
functioneert.
McDonnell Douglas ging in augustus 1997 op in Boeing en is
de oorspronkelijke Hughes helikopter alweer voorzien van een
nieuwe voornaam. Dit belette niet dat de exportverkoop een
groot succes genoemd kan worden. Ook Nederland kocht, tot
vreugde van de schrijver, 30 AH-64D's aan in 1995 met
voorbereiding voor de Longbow radar. Naast de AH-64 was ook de
Eurocopter Tiger in de race, maar dit niet beproefde model
werd terecht afgewezen (tot teleurstelling van de producenten,
want door het mislopen van deze order haakten meer eventuele
kopers af). Voordat de levering van de 'Delta's' begonnen
werden er tot die tijd 12 AH-64A's geleased. De laatste AH-64D
werd in mei 2002 geleverd aan het 301 Squadron op Gilze-Rijen.
Ook 302 Squadron is op Gilze-Rijen uitgerust met de AH-64D. De
Nederlandse machines ontberen de Amerikaanse elektronische
tegenmaatregel apparatuur (ECM), omdat de luchtmacht deze niet
up-to-date vond. Voor deze installatie werd een beroep gedaan
op het Deense bedrijf Terma. Verder is de AN/ALQ-144 IRCM
(hoekige spiegelende 'beschuitbus' achter de rotor-as)
vervangen voor een Northrop Grumman Guardian laser-based DIRCM
(Direct Energy Infra-red Counter Measure).
Een AH-64D van de
KLU
Klik voor 'copyright-disclaimer'
De Nederlandse Apaches werden in 1998 en 1999 ingezet in
Bosnië voor het bewaken van de afspraken uit het
Dayton-vredesakkoord dat opereerde onder de naam 'Stabilisation Force' (SFOR).
Verscheidene keren werden tijdens
missies dreigende overtredingen geconstateerd en konden
SFOR-militairen op de grond hier tegen maatregelen nemen.
Vanaf maart 2004 tot in 2006 werden zes Apaches uit
Nederland ingezet in Afghanistan, in dienst van de ISAF-macht
van de NAVO. In september 2004 stortte 20 km ten noorden van
Kabul een Apache neer door technische problemen. Eén van de
bemanningsleden raakte daarbij lichtgewond, maar de AH-64D
moest worden afgeschreven. Vervolgens werden de vijf
overgebleven helikopters tot 2010 ter ondersteuning gebruikt
voor de Nederlandse troepen die in Uruzgan zaten. Vanaf 2006
vlogen de toestellen in 7000 vlieguren 1200 missies. Tijdens
deze missies werden veelvuldig gebruik gemaakt van de
boordwapens.
Nederland had het enige demonstratie team in Europa
welke de Apache voorvloog tijdens luchtvaart evenementen en
wervingsdagen. In Amerika wordt dit alleen verzorgd door
Boeing. Voor het demoteam had het 301 squadron een AH-64D
(Q-17) vrijgemaakt. Hiermee werd tussen 2002 en 2005 gevlogen. Vervolgens kwam er een pauze vanwege overplaatsing missie gebieden. In 2010 werden de demonstraties weer opgepikt.
De helikopter, 'Hawk' genaamd, was in
standaard camouflage, maar voorzien van snel verwijderbare
bestikkering. Voor dramatisch effect tijdens shows, waren er
AMASE pods aangebracht waarmee fakkels (flares) werden
afgeschoten. Deze waren standaard op de Apaches waarmee Nederland
in Afghanistan opereerde om hittezoekende raketten te
misleiden. Sinds 2016 is het team ontbonden en heeft de Luchtmacht ook geen
officieel demoteam meer.
KLU AH-64D 'Hawk' tijdens een demonstratie
Klik voor 'copyright-disclaimer'
Toen in 2003 wederdom een invasie op Irak werd ondernomen,
werd de AH-64 weer veel ingezet door de Amerikanen. Maar niet
altijd met groot succes,... Op 24 maart 2003 werden tijdens
één actie nabij Karbala maar liefst 31 Apaches beschadigd en
één neergehaald waarbij de bemanning gevangen werd genomen.
Het was de bedoeling om een Iraakse pantsereenheid uit te
schakelen, maar de helikopters liepen in een zogenaamde
'flak-trap', een hinderlaag van afweervuur, dat effectief werd
gebruikt. De aanval moest worden afgeblazen, maar de
beschadigde Apaches konden terugkeren naar de basis. Er waren
enkele bij die te zwaar beschadigd waren, deze werden ter
plekke gesloopt, maar de meesten werden weer gerepareerd en
ingezet (al was het na dit incident een stuk voorzichtiger).
24 maart 2003, een Apache Longbow
in Iraakse handen
(sommige publicaties, zoals
wikipedia, beweren dat de AH-64D in Irak zonder Longbow op
de rotor opereerde, vanwege dat er geen dreiging zou zijn
geweest van pantser voertuigen, bovenstaande foto bewijst
het tegendeel)
Een andere afnemer is Groot-Britannië die de AH-64D Longbow
heeft uitgerust met Rolls-Royce/Turbomeca RTM322 motoren. De
Apache heeft in de UK de aanduiding AH Mk 1 en er zijn 67 van
geleverd. De Britse machines zijn verder uitgerust met de CRV7
70mm raketten. Vanaf mei 2005 werden de AH Mk 1's aangepast
met het Arrowhead markering systeem. Een bekende vlieger in de
Britse versie was Prins Harry, welke regelmatig actie zag in
Afganistan. Hij rondde in 2013 zijn opleiding als schutter op
de Apache af, en eindigde zijn tour in Afganistan als Apache
Aircraft Commander op 5 juli van dat jaar.
Ook Israël, Griekenland, Egypte, Saoedi-Arabië, Verenigde
Arabische Emiraten, Japan en Singapore namen de AH-64 af.
Verscheidene andere landen, zoals India, Taiwan en Indonesië,
hebben ook interesse in deze formidabele AH-64 Apache
aanvalshelikopter. Mocht u ook belangstelling hebben voor deze
formidabele vechtjas, een AH-64A Apache kost 14 miljoen
dollar. Een Longbow kost u 4 miljoen extra (prijsstelling
2007). Maar hou rekening met de hoge kosten aan onderhoud. De
Amerikaanse defensie kwam in mei 2012 met een rapport waarin
stond dat Boeing maar liefst 33% tot 177% teveel rekende voor
reserve onderdelen!
In 2018 is begonnen met het testen van een vervanger voor de AGM-114 Hellfire raketten door de geavanceerde 'Joint Air-to-Ground Missile' (JAGM).
Zowel de Amerikaanse, Canadese als Britse marine hebben onderzoek gedaan naar de mogelijkheid of
de Apache geschikt zou zijn om als vliegdek helikopter gebruikt te worden. De Amerikaanse Navy
onderzocht deze mogelijkheid tussen 1984 en 1987, en de Britten in 2004 aan boord van de HMS Ocean.
Maar tot op heden heeft dit niet geleid tot orders om een marine versie te ontwikkelen.
Een US Army AH-64A Apache tijdens testfases op de USS
Nassau
Groot onderhoud na 500 uur vliegen
Nederlandse Apaches worden 'Echo'
In 2020 werd de eerste gemoderniseerde Nederlandse Apache, in AH-64E standaard, geleverd. In totaal werden 28 Apaches aangepast. De laaste zal in 2025 afgeleverd worden. Nieuw aan de 'Echo' zijn de verbeterde radio's. Met de 'Link-16' heeft men een digitale datalink voor directe elektronische uitwisseling van gegevens met andere eenheden. Ook zijn de 'Echo's' nu naar behoefte geschikt om de FCR (Fire Controle Radar) op de rotor te krijgen (dit verschilt per missie). De FCR kan 256 statische en bewegende doelen 'bekijken' waarvan er 16 als prioriteit aangewezen kunnen worden, waar eventueel actie tegen vereist is. De AN/APG-78 Longbow FCR had oorspronkelijk een bereik van 8 km en is nu opgerekt naar 16 km! De rotors zijn iets groter dan bij de 'Delta' en van composiet. Tevens heeft het nu een sterkere transmissie door de verbeterde motor die de Apache wendbaarder maakt. Alls 'Echo's' zijn uitgerust met het MUMT systeem (Manned-Unmanned Teaming) voor video- en data uitwisseling
met bijvoorbeeld de F-35 of het onbemande vliegtuig, de MQ-9 Reaper. Mocht de FCR niet geinstaleerd zijn, dan kan de extra antenne van de MUMT er op gezet worden. Ook zijn er verbeterde sensoren op de neus gezet. De video is nu in kleur (bij de 'Delta' waren deze in zwart/wit). Ook de resolutie is met sprongen vooruitgegaan. Er kan veel verder ingezoomt worden waarbij personen kilometers ver zijn waar te nemen.
Apaches en menselijk falen,...
Dat het vliegen met deze geavanceerde machines moeilijk en
lastig is, staat buiten kijf. Het nemen van beslissingen is en
blijft een taak voor de vliegers zelf. De Apache kan veel
informatie verstrekken aan de bemanning, maar het
interpreteren ervan blijft een verantwoordelijkheid voor de
bemanning. Hierdoor zijn helaas ook al enkele afschuwelijke
fouten door Apache vliegers gemaakt. Tijdens de eerste
Golfoorlog in 1991 opende een Apache, op 17 februari, het vuur
op twee voertuigen vanaf bijna 4 kilometer afstand. Op de
videoweergave van het voorval zijn de voertuigen als vierkante
blokje te onderscheiden. Als de bemanning toestemming vraagt
om het vuur te openen, wordt dit zonder aarzelen gegeven. Het
boordkanon weigerde echter dienst, waarop Hellfire raketten de
voertuigen vernietigen. Korte na het vernietigen van de
voertuigen, wordt geroepen tot een ‘staakt het vuren’, het
bleken eigen troepen (‘friendlies’). Bij deze ‘friendly fire’
actie verloren twee Amerikaanse soldaten het leven en raakte
zes gewond.
Journalisten van Reuter nog onwetende dat ze op de korrel zijn genomen
Eén van de bekendste gevallen van ‘friendly fire’, is het
geval dat uitgebreid via Wikileaks naar buiten kwam. Op 12
juli 2007 observeerden twee Apaches een groep mensen in Bagdad
in Irak. Het vuur werd geopend en verscheidene mensen werden
gedood. Wat gezien werd als bewapende terroristen, bleken
achteraf twee journalisten van Reuter. De video geschoten door
een Apache van het incident werd openbaar gemaakt door een
analist van het Amerikaanse leger, Private First Class Bradley
Manning. Wereldwijde verontwaardiging volgde, vooral de
bloeddorstigheid waarmee de bemanning gretig het vuur opende
op wat achteraf onschuldige burgers bleken te zijn, schokte de
kijker. Klokkenluider Manning kreeg 35 jaar gevangenisstraf en
de bemanning van de Apaches werden verder met rust gelaten.
Helaas waren Amerikaanse Apache helikopters ook betrokken
bij een aanval op een Britse basis. Tijdens dit ‘friendly
fire’ incident op 12 december 2009, werd één Britse soldaat
gedood. Niet alleen in Irak was sprake van dit soort
incidenten, ook beschoot een Britse Apache helikopter Britse
paratroepers in Afghanistan een jaar eerder, op 9 juli 2008,
waarbij negen gewond raakten, waarvan één ernstig.
Space shuttle
‘Columbia’
Van een hele andere orde van het gebruik van de
videoapparatuur aan boord van de Apache, liet een Nederlandse
bemanning zien die aan het trainen was op 1 februari 2003
nabij Fort Hood, in Texas. De bemanning verklaarde later dat
ze op de hoogte waren dat de space shuttle ‘Columbia’ terug
zou keren naar de aarde, en keken ook met grote belangstelling
hier naar uit. Terwijl de bemanning op lage hoogte aan het
manoeuvreren waren, zagen ze een explosie van licht aan de
hemel. De camera werd er op gezet, en ze legden het
uiteenvallen van de space shuttle ‘Columbia’ vast (waarbij de
zeven astronauten het leven lieten). De beelden zouden later
als zeer belangrijk bewijs gebruikt worden, aangezien tot op
de seconde nauwkeurig, en de positie waar zich alles afspeelde
duidelijk in beeld is te volgen.
Klik voor 'copyright-disclaimer'
Onderstaande gegevens betreft de
Boeing AH-64 Apache
Fabrikant |
Hughes,
McDonnell Douglas, Boeing |
Ontwerper |
Hughes |
Gebruik |
Aanvalshelikopter |
Motor |
2 x General
Electric T700-GE-701 |
Vermogen |
2 x 1.265
kW |
Spanwijdte
rotors |
14,63 m |
Lengte |
14,97 m, met
draaiende rotor ; 17,76 m |
Hoogte |
4,66 m |
Stijgsnelheid |
762 m
p/min |
Gewicht |
leeg |
5165 kg |
Geladen |
9526 kg |
Snelheid
max. |
293 km/u |
Plafond |
6300 m |
Bereik |
482 km (met
externe brandstof ; 1800 km) |
Bewapening |
1 X 30mm Hughes
M230 kanon. Ongeleide 69,85mm raketten, AGM-114 Hellfire
raketten |
Bemanning |
2 |
Eerste
vlucht |
30 september
1975 |
Aantal
gebouwd |
ruim 2400+ (nog
steeds in productie,
2021) |
Hierboven de schutter ruimte, en hieronder
de achterste cockpit (piloot)
BRONNEN
Klik hieronder om naar de homepage te gaan
OF GA TERUG
|