De soldaat, Pvt. Paul G. Bennet, barste in snikken uit en snotterde dat hij er niet meer tegen kon. Patton ontstak in woede; ‘wat zeg je daar?’ De soldaat klaagde niet meer tegen het granaatvuur te kunnen en dat zijn zenuwen hem parten speelden. De generaal begon te schreeuwen,… ‘You’r nervous,… Godamn it, your just a fuckin’ coward, you son-of-a-bitch! Patton gaf de soldaat een klap in het gezicht en orderde de soldaat te stoppen met grienen omdat hij niet wilde dat deze ‘slapjanus’ voor de ogen van al die gewonden deze verdomde lafaard moesten aanzien. Hij gaf de man nog een klets om de oren en gaf opdracht aan de dienstdoende officier van het veldhospitaal om de ‘lafaard’ de tent uit te gooien. Hij wende zich wederom naar de trillende soldaat en vertelde hem dat hij terug ging naar het front, om te vechten, wellicht gewond te raken of gedood. Als hij zou weigeren dan zou hij hem laten doodschieten. Patton greep naar zijn revolver: ‘Ik zou je eigenlijk zelf moeten neerschieten’,… Vloekend en tierend verliet Patton de tent. Ondanks een rapport over het incident deed Alexander, noch Bradley iets met de zaak.

Op 17 augustus trok generaal Truscotts 3de Divisie Messina binnen, slechts minuten voor Montgomery’s Achtste Leger de stad introk. Enkele uren later werd Patton door de Britse brigadegeneraal Currie gefeliciteerd met ‘een verdraaid mooie race’.
Op deze dag, 17 augustus, was Eisenhower op de hoogte gebracht van het incident tussen de Patton en de soldaat, en deze liet een onderzoek instellen. Hij voorvoelde dat als dit wijd bekend zou worden 'Georgie' levend gevild zou worden. Maar Patton was in de ogen op dit moment onmisbaar aan het front en gaf opdracht aan Patton om zijn verontschuldigingen aan te bieden aan de betrokken mannen van het hospitaal en de afgevaardigde leden van zijn commando. Maar daarmee was de kous niet af. Drew Pearson vertelde het verhaal over de radio en een ware regen aan protesten was er de oorzaak van dat Patton op Sicilië achterbleef terwijl zijn leger de laars van Italië binnentrok. In Amerika riepen sommige senatoren dat Patton voor de krijgsraad moest worden gedaagd. De zaak sleepte zich maanden voort. Maar de publieke opinie was over het algemeen gunstig gestemd voor Patton.

George S. Patton in gesprek met Lt Col. Bernard in Messina
(17 augustus, 1943)

Begin januari 1944 werd Patton ontheven over het commando van het Zevende Leger en kreeg te horen dat hij niet betrokken zou zijn bij Operatie Anvil, de landing in Zuid-Frankrijk. De grote invasies in Europa dreigden voor George Patton verloren te gaan. Maar op 22 januari, 1944 kreeg Patton de opdracht zich in het Verenigde Koninkrijk te melden voor een nieuw commando.

Op 28 januari, 1944 kwam Patton in Londen aan waar hij enige tijd later een ontmoeting had met Eisenhower. Deze deelde Patton mede dat hij het commando zou krijgen over de fictieve First United States Army Group. Deze Group was onderdeel van Operation Quicksilver dat in het leven was geroepen om de Duitsers te laten geloven dat de Geallieerde landingen zouden gaan plaatst vinden bij Calais.

Het gefingeerde insigna van First United States Army Group

De fictieve First United States Army Group werd groots aangepakt met een 'hoofdkwartier' met volledige staf in Dover. Het 'onderdeel' kreeg zelfs een eigen insigna. Eisenhower beloofde verder aan Patton dat hij vervolgens een echt leger zou gaan commanderen, namelijk het Amerikaanse Derde Leger (Third Army). Ondanks dat hij ook moest vernemen dat Omar Bradley, nu commandant van de Twelfth United States Army Group waar de Third Army onder viel, niet langer zijn plaatsvervanger was, maar de algemeen opperbevelhebber van de Amerikaanse landstrijdkrachten was, accepteerde Patton met graagte zijn ondergeschikte positie.

General George Patton, in een M20 Utility Car, met zijn hond Willie, in Tabley

Het Derde Leger, bleek uit de plannen voor Operation Overlord, zou niet gelijk landen in Normandië op 6 juni, maar enige tijd later. Patton moest zo vaak op zijn lippen bijten om zijn teleurstelling te verbergen dat er letterlijk en figuurlijk een gezwel op zijn lip vormde. Toen het onschuldig bleek, kreunde hij nors; ‘After all the butt-kissin’ I did around here, it’s no wonder I have a sore lip’.

Patton terug in Frankrijk

Third U.S. Army

Op 6 juli, een maand na de landingen, kwam Patton aan in Normandië. Zijn hoofdkwartier werd gevestigd nabij Néhou in de Cotentin van Normandië. Hier constateerde hij dat het 8ste Legerkorps, onderdeel van het Amerikaanse Eerste Leger, onder leiding van Middleton maar zeer traag vorderde. De heggen in de bocage hinderden de voortgang. Met grote verliezen werd niet meer dan zes kilometer in drie dagen afgelegd. Met de ‘gung-ho’ instelling die Patton ten toon spreidde was Bradley niet blij, maar hij wist wel dat Patton met zijn agressie wel eens de doorbraak zou kunnen forceren naar het zuiden van Normandië.

Een M4A1 als monument in Néhou waar Patton zijn eerste hoofdkwartier had

Op 13 juli bereikte Patton het bericht dat een dag ervoor generaal Theodore Roosevelt, Jr. overleden was aan een hartaanval. Toen enkele dagen later Roosevelt, Jr. begraven zou worden op de tijdelijke begraafplaats in Sainte-Mère-Église, zorgde Patton dat hij daarbij was. Naast Patton, waren Gen. Omar Bradley en Gen. J. Lawton Collins aanwezig. Roosevelt, Jr. werd later herbegraven op de American Cemetery in Colleville-sur-Mer, waar hij nu nog steeds ligt onder een met goud beschreven kruis, om hem te eren als Medal of Honor drager. Patton zal wellicht nog wel eens aan een uitspraak gedacht hebben die hij in een rapport aan Eisenhower: 'a brave but otherwise, no soldier.' Later, na de dood van Roosevelt, Jr. schreef hij in zijn dagboek: 'one of the bravest men I've ever known,... brave but otherwise, no soldier." Later, however, upon hearing of the death of Roosevelt, Patton wrote in his diary that Roosevelt was "one of the bravest men I've ever known",

De begravenis van Th. Roosevelt, Jr. (Patton met rechts Gen. J. Lawton Collins)

Op 26 juli 1944 werd Operation Cobra gestart door het Eerste Leger,
om op te rukken naar Avranches dat op 29 juli ingenomen werd.

Voor meer info over Operation Cobra:
'KLIK HIER'.

Op dinsdag 1 augustus, 1944 werd Patton zijn Derde Leger eindelijk geactiveerd. Het Derde Leger bestaat dan uit het het XXste Legerkorps (dat het zuiden van Bretagne moest intrekken), het XVde Legerkorps (dat richting Le Mans in het oosten zou gaan) en het XIIde (dat het gat rond Avranches moest vergroten) en uit het Eerste leger toegevoegde, VIIIste Legerkorps (dat naar het westen van Bretagne en Brest moest oprukken en naar Rennes).

Een borstbeeld van Patton is te vinden in Avranches

De eerste daad die Patton stelt is de opdracht aan generaal Grow om op zaterdag (binnen vijf dagen) Brest binnen te trekken. Hij had een weddenschap om vijf pond afgesloten met Montgomery. Brest lag 350 kilometer van Avranches, een onmogelijke taak. Terwijl Grow zijn 6th Armored Division naar Brest oprukt, zakte de 4th Armored Division (Patton zijn latere elite divisie) onder leiding van generaal Wood richting Rennes.

Patton: 'Listen Monty,... I bet you a fiver, that I have Brest in 5 days'
(Bradley kijkt bedenkelijk, en Montgomery kan er smakelijk om lachen)

Patton’s strategie was die van een diepe penetratie zonder aan zijn flanken te denken. Generaal Troy Middleton, commandant van het VIIIste Legerkorps en oprukkende naar het zuiden van Bretagne beklaagde zich hierover bij Bradley. Middleton vreesde afgesneden te worden als de Duitsers in het offensief zouden gaan vanuit het oosten. Bradley stuurde persoonlijk de 79ste Divisie als versterking van de flanken en onderhield Patton over zijn strategie die alles wegwuifde. Toen Patton zich realiseerde dat Bretagne zonder veel tegenstand geen strategische doel bleek, doemde het visioen om Parijs te ontzetten op. Terwijl de opmars door Bretagne doorliep, werden elementen van het XVde Legerkorps onder leiding van Haislip naar Le Mans gestuurd.

General Wade Haislip (XV Army Corps) en General Troy Middleton (VIII Army Corps)

Op 19 september viel Brest pas en waren de verliezen onder het Derde Leger al 10.000 man (en had Patton de vijf pond weddenschap met Montgomery ruim verloren). Eisenhower gaf opdracht om de havens van St. Nazaire en Lorient geen prioriteit meer te geven (deze vielen ook pas aan het eind van de oorlog). De strategie van Patton zijn Third Army was snel opstomen en eventueel om grote concentraties Duitse heen te denderen. Generaal Hodges die het commando voerde over het First Army, was behoudender in zijn opmars. Het Eerste Leger had de spits dan wel afgebeten, maar had ook 19.000 man verloren en minder afstand afgelegd. Het Derde Leger van Patton had bijna de helft minder aan uitgeschakelde troepen. Parijs werd aan V Corps gelaten en de Franse 2nd Armored Division (2e Division Blindée, 2e DB), onder commando van General Philippe Leclerc.

De opmars van 4th Armored Division, onderdeel van Third Army
(klik voor vergroting)

In september 1944 zat het grootste deel van Patton zijn Leger al tegen de Duitse grens richting Saarbrücken. De eerste aanval op het sterk verdedigde Metz (de vesting die de doorbraak naar de Rijn in de weg zat) begon op 7 september onder leiding van generaal Walker zijn XXste Legerkorps.

Voor meer info over Operation Thunderbolt en de zware strijd;
'KLIK HIER'

761st Tank Battalion 'The Black Panthers'

"Men, you're the first Negro tankers to ever fight in the American Army. I would never have asked for you if you weren't good. I have nothing but the best in my Army. I don't care what color you are as long as you go up there and kill those Kraut sons of bitches. Everyone has their eyes on you and is expecting great things from you. Most of all, your race is looking forward to you. Don't let them down and damn you, don't let me down!"

Deze woorden werden door Patton uitgesproken op 2 november 1944 en waren gericht aan de mannen van het 761st Tank Battalion. Dit geheel uit Afro-Amerikanen bestaande bataljon was opgericht op 15 maart 1942. Vanwege hun huidskleur kregen ze de bijnaam ’The Black Panthers’. De tweedeling die toen nog volop aanwezig was in het Amerikaanse leger zorgde er voor dat deze mannen extra inzet toonden om zich te bewijzen niet onder te doen voor hun blanke collega’s.

Lt. Gen. George Patton geeft de Silver Star aan Pvt. Ernest A. Jenkins

Het bataljon landde op 10 oktober 1944 op Omaha Beach, Normandië. Het bataljon werd ondergebracht bij de 26th Division van XII Corps, Third Army. Het bestond toen uit 30 zwarte- en zes blanke officieren, en 676 manschappen. Het 761st TB onderscheidde zich gedurende de gevechten als één van de beste eenheden aan het front. Ondanks hun geweldig presteren werd dit pas in 1978 erkend met een Presidential Unit Citation onderscheiding;
"Throughout this period of combat, the courageous and professional actions of the members of the "Black Panther" battalion, coupled with their indomitable fighting spirit and devotion to duty, reflect great credit on the 761st Tank Battalion, the United States Army, and this nation."

De aansluiting door 5th and 95th Infantry Divisions, Metz is omsingeld

Toen eindelijk de doorbraak was gerealiseerd rond Metz op 25 november, werd de aanval voortgezet richting Saabrücken en Trier. Maar Patton zijn leger had te lijden onder het uitblijven van voldoende voorraden, zoals munitie en brandstof. Montgomery in het noorden eiste zeer veel van Eisenhower zoals voorraden (en die ook steeds toegaf) en om het Derde Leger in de verdediging te laten gaan, dat Patton verzuchtte; ‘Eisenhower is de beste generaal die de Britten hebben’. Ook het slechte weer en de modder werkten vertragend tot grote ergernis van Patton. Terwijl er plannen werden gemaakt om op 19 december de 10de Pantserdivisie het Saargebied aan te vallen, ging op 16 december de telefoon in het hoofdkwartier van Patton in de Rue Auxerre 10 te Nancy. Patton zijn leger was nodig om naar Bastogne te gaan, de ‘Battle of the Bulge’ was begonnen.

Op de volgende pagina doet Patton nog meer van zich spreken 'Klik' op Patton zijn Colt .45 en u 'schiet' er naar toe!

---