Hieronder vervolgen we onze tour langs de volgende forten
van de Maginot Linie, beginnende bij Fort
Immerhof en dan door naar Fort
Galgenberg.
12 Fortificaties
van de MAGINOT LINIE
1: Fort La Ferté 2: Fort Fremont 3: Fort Immerhof 4: Fort Galgenberg 5: Fort Hackenberg 6: Fort Bambesch 7: Fort Rohrbach 8: Fort Simserhof 9: Fort Four à Chaux 10: Fort Schoenenbourg 11: Abri Hatten en Abri Esch 12: Kazemat Marckolsheim
- Nr. 3, Fort
Immerhof -
Een klein, maar belangrijk fort ligt in de sector
Thionville. Het ligt ongeveer 10 km boven Thionville, even ten
noorden van de D15, tussen Kanfen en Soetrich. Dit fort
Immerhof lag in de kwetsbare Moeselvallei samen met zeven
grote en vier kleine forten. Het geheel bezat ook nog eens 17
kazematten. De hele sector strekte zich uit van (A8)
Rochonvillers tot aan (A18) Billig. Fort Immerhof (A10) was de
derde in de reeks. Het bestond uit drie blokken met een
versterkte ingang. De oorlog begon voor Immerhof in 1940 onder
leiding van kapitein Pierre Requiston. Er waren vijf
officieren en 193 onderofficieren en manschappen in dit
complex.
Fort Immerhof, de toegang tot het
complex
In mei was het voor Immerhof een rustige periode. Dat werd
anders vanaf 13 juni toen Franse troepen zich begonnen terug
te trekken. Op 14 juni werd een patrouille uitgezonden om
Duitse troepenbewegingen te observeren. De patrouille maakte
contact en een vuurgevecht volgde. Twee gewonden aan Franse
zijde waren het gevolg, en één dode, korporaal André Rabu. Hij
zou het enige dode slachtoffer worden die opereerde vanuit
Immerhof. Op 15 juni kwam het bevel van kolonel O’Sullivan om
het fort te verlaten. Ongeloof onder de manschappen deed hen
in woede ontsteken. Toch verlieten die zelfde dag rond 22.00
uur 72 man het fort, waaronder twee officieren. Door de snelle
opmars van de Duitse troepen was een verdere aftocht niet meer
mogelijk, de rest van de manschappen kregen de opdracht stand
te houden. Op 16 juni was de Duitse 183ste Infanterie Division
in Thionville. Tot de overgave op 25 juni waren er af en toe
wat schotenwisselingen, maar verder weinig opzienbarends voor
de manschappen van Immerhof, of het moest de explosie zijn die
de 81mm mortierkoepel trof van Blok 3 op 16 juni. De brand die
daarna ontstond was snel geblust en er vielen geen gewonden.
Links een GFM koepel, rechts een
blik naar boven in de koepel.
Op 26 juni, rond 17.45 uur kwam het bericht van kolonel
O’Sullivan dat het commando over de fortificaties op de
linkeroever van de Moesel onder het commando van majoor Lucien
Charnal geplaatst waren. Verder bevatte het bericht de
opdracht het fort Immerhof intact aan de Duitsers over te
dragen. Majoor Charnal begon daarop de onderhandelingen met de
Duitsers. De overgave van de negen forten in deze sector werd
gedaan op 30 juni aan de bevelhebber van de Duitse 183ste
Infanterie Division, generaal-majoor Benigmus Dippold.
Immerhof gaf zich over aan het 351ste Infanterie Regiment.
Een bezoek aan Fort
Immerhof
Een bezoek heden ten dage aan Immerhof is meer dan de
moeite waard. Toen wij er 1ste Paasdag waren, beloofden de
gidsen een tour van ongeveer een uur. In de begeleidende
folder had men het over anderhalf uur. Toch zou de rondleiding
twee uur duren. Het start in het entreegebouw waar een zeer
uitvoerige uitleg wordt gegeven over de indeling van Immerhof.
We horen dat Immerhof als enige gebouwd is door niet
rechtstreeks onder de grond te bouwen, maar dat het complex is
uitgegraven en toen opgebouwd. Hierdoor kon men tegen het
doordringen van vocht maatregelen nemen. Vandaar de goede
conditie van het fort.
Fort Immerhof, de
keuken
Ook zien we het ingenieuze systeem van het wisselen tussen
een machinegeweer en een 47mm anti-tank kanon en hoe de
observator gebruik maakte van de GFM koepel met of zonder
periscoop. Hierna is een bezoek aan de radiokamer en dan de
eerste gang door. Hier en daar wordt gewezen op het
ventilatiesysteem dat nog steeds in bedrijf is. Dan is het
linksaf, de lange corridor in. In het midden van deze lange
tunnel gaat de bezoeker via een bezoek aan de keuken, naar de
ziekenboeg. Er worden enige onderkomens bezocht voor de
manschappen en een klein museum dat een interessante
verzameling bezit van voorwerpen en foto’s uit de donkere
tijd. Dan is het weer verder de corridor door richting Blok 1
en Blok 2. Helaas waren deze niet toegankelijk toen wij daar
waren.
Boven; het Blok 3 opdruksysteem,
onder; de 81mm mortier inrichting.
Op de terugweg komen we langs Blok 3. Dit is de meest
indrukwekkende. Hier is een werkend 81mm mortier geschut
geïnstalleerd. Eerst is er uitvoerige uitleg over het
opvijzelsysteem om de koepel omhoog te brengen. Dan is het een
verdieping hoger, waar uitleg volgt over het mechanisme om de
mortieren te laden en naar boven te brengen. De gids laat het
gehele systeem daarna even ronddraaien. Als de tour ten einde
is, kan men het complex aan de buitenzijde bekijken.
Blok 3 met de 81mm mortierkoepel
- Nr. 4, Fort
Galgenberg -
Een minder bekende fortificatie, Fort Galgenberg, ligt ook
op de westelijke oever van de Moesel, verscholen in het
Cattenom bos. Het is sinds 1992 voor het publiek geopend.
Komende vanaf Hettange-Grande, neem de weg D1, deze loopt
vanaf het dorp Cattenom richting Sentzich/Homeldange. Vlak
voor men Sentzich binnen zal rijden, neem de bosweg naar links
en volg de borden. De entree is bij de voormalige
munitieingang.
Fort Galgenberg, de toegang tot
het complex
Er zijn rondleidingen die ongeveer anderhalf uur in beslag
nemen. Het is geopend van mei tot en met september op de 2de
en 4de zondag van iedere maand. Voor groepen kunnen andere
data gereserveerd worden.
Fort Galgenberg, de corridor naar
Blok 1 (rechtdoor), rechtsaf naar Blok 3.
Het complex bestaat uit een munitieblok, personeelsblok en
zes gevechtsblokken, allen verbonden door onderlinge tunnels
die uit steen zijn vervaardigd inplaats van het gebruikelijke
beton, uniek in de linie. Fort Galgenberg herbergde 431
manschappen.
Hiervandaan gaan we naar,
Fort Hackenberg en Bambesch. 'KLIK HIERONDER'
|