DE MAGINOT LINIE
Een bezoek aan enkele Forten van de Linie

Hieronder vervolgen we onze tour langs de volgende forten van de Maginot Linie, beginnende bij Fort Hackenberg en door naar Fort Bambesch.

12 Fortificaties
van de
MAGINOT LINIE

1: Fort La Ferté
2: Fort Fremont

3: Fort Immerhof
4: Fort Galgenberg

5: Fort Hackenberg
6: Fort Bambesch

7: Fort Rohrbach
8: Fort Simserhof

9: Fort Four à Chaux
10: Fort Schoenenbourg

11: Abri Hatten en Abri Esch
12: Kazemat Marckolsheim



- Nr. 5, Fort Hackenberg -

Een zeer indrukwekkend fort ligt nabij het dorp Veckring, het is één van de grotere forten, het Fort Hackenberg. Ga vanaf de N153 nabij Koenigsmaker, de D2 op richting Buding/Veckring. Het fort wordt goed aangegeven via borden langs de weg. Voorbij Buding richting Veckring aanhouden. Iets ten zuiden van het dorp Veckring staat een M10 Tank Destroyer, ga hier linksaf . Hierna komt men aan bij de munitie entree van Fort Hackenberg, die nu dienst doet als toegang voor het publiek.

De M10 waar men linksaf gaat naar Fort Hackenberg

Het Fort Hackenberg, in de Linie bekend als A19, was onderdeel van de sector Boulay. In deze sector lagen vier grote forten en elf kleine. Hackenberg was de eerste in de sector die tot aan A33, Fort Mottenberg liep. Fort Hackenberg is de grootste in de Maginot Linie, met maar liefst 17 blokken en twee versterkte ingangen. De bezetting bestond in 1940 uit 1040 onderofficieren en manschappen, aangevoerd door 42 officieren. In mei 1940 was majoor Henri Ebrard de commandant van het complex.

Fort Hackenberg onder Duits 'management', Toen en Nu.

Als extra bescherming was rond het fort het Franse VIde Legerkorps gelegerd, die op 22 mei de 51ste Highland Division van de British Expeditionary Force (BEF) afloste. Toen was er al enig vuur uitgegeven, namelijk op 18 mei toen Blok 2 met haar 75mm geschutskoepel granaten verschoot. Op 15 juni nam de druk door de Duitsers toe. Op deze dag explodeerde een 135mm mortier in het afvuursysteem van Blok 9, toen men op de oprukkende Duitsers wilde schieten, hierbij raakten twee schutters gewond. Op de 16de juni liepen er Duitse patrouilles over het gebied van het fort en naderden de beide ingangen. Deze konden afgeslagen worden.

De personeelsingang van Fort Hackenberg

De volgende dag raakte een patrouille verstrikt in het prikkeldraad van Blok 25. Eén Duitser kon gevangen genomen worden, Oberleutnant Paul Siebold die gewond was geraakt door mitrailleurvuur. Er volgden nog enkele heftige artillerieduels voor men op 24 juni hoorde dat de wapenstilstand zou volgen op 25 juni om 00.35 uur. Tot die tijd gingen de onderlinge beschietingen gewoon door. Hierop was er enige verwarring hoe het fort moest worden overgedragen aan de Duitsers. Pas op 30 juni kwam het bevel van onvoorwaardelijke overgave. Na moeizame onderhandelingen, over het al dan niet krijgsgevangen nemen van de bezetting van de forten, gaf de bezetting van Hackenberg zich over op 4 juli, 1940 (ze verdwenen in krijgsgevangenschap).

Het door Amerikaanse artillerie zwaar beschadigde Blok 8

In november 1944 naderde het Amerikaanse 357ste Infantry Regiment het Fort Hackenberg in de buurt van Buding. Deze werden plots onder vuur genomen door de Duitsers vanuit Blok 8 met 75mm houwitsers. Hierbij vielen verschillende slachtoffers. De volgende dag werd Blok 8 uitgeschakeld door 15.5cm gemechaniseerd geschut.

De munitie entree van Fort Hackenberg, nu start hier de rondleiding.

Een bezoek aan Fort Hackenberg

Sinds 1975 is het bezoek toegankelijk voor publiek. De rondleiding duurt ongeveer twee en een half uur. Na een korte introductie gaat de groep naar het smalspoortreintje gebracht. Er worden bezoeken gebracht aan het munitiedepot, een keuken en het imposante krachtstation. Dan is er gelegenheid om het museum in de voormalige slaapruimten en hospitaal te bezoeken. Dan is er de twee kilometer lange tocht per treintje naar onder ander Blok 9, waar een demonstratie volgt met het 135mm mortier en de geschutskoepel. Buiten wordt Blok 8, met de door Amerikaanse artillerie veroorzaakte beschadigingen, bezocht. De openingstijden zijn vanaf april tot en met oktober, iedere zaterdag, zondag en feestdagen in die periode. Daarbuiten kunnen voor groepen aparte afspraken gemaakt worden.


- Nr. 6, Fort Bambesch -

Fort Bambesch, Blok 3, de huidige entree.

In de versterkte sector van Faulquemont liggen vijf kleine forten, waaronder Fort Bambesch (A35). Het is gelegen aan de N3, vanwaar men het complex kan zien liggen. Het ligt een paar kilmeter ten noorden van Bambiderstroff en zo’n 10 kilometer ten westen van Saint-Avold.

De sector liep van Fort Kerfent (A34) tot aan Ford Tetting (A38). Fort Bambesch had een bezetting van 121 manschappen en 2 officieren, waaronder de leidinggevende, eerste luitenant André Pastre. Deze waren ondergebracht in drie Blokken.

Eind mei waren de eerste contacten met Duitse troepen, zonder noemenswaardige incidenten. Pas na 13 juni, toen het terugtrekken begon van tussen de forten gelegerde troepen en het reorganiseren daarvan, begon het één en ander te veranderen. Op 15 juni hadden Duitse troepen van de 167de Infanterie Division het heuvelgebied achter de frontlinie ingenomen. Het terugtrekken kwam hierdoor tot stilstand. De Duitsers brachten 8.8cm Flak geschut in stelling dicht op het complex. Dit kon gemakkelijk vanwege dat Fort Bambesch aan de achterzijde afgeschermd was door een dicht bos. Op 20 juni werd het vuur geopend op Bambesch.

Blok 2, aanschouw de enorme schade door het zware Duitse geschut!

Ondanks ondersteunend tegenvuur van twee nabij gelegen forten, Einseling en Laudrefang, wisten de 8.8cm kanonnen van de Duitsers Blok 2 van Bambesch tot zwijgen te brengen. Het fort was ondertussen gevuld met schadelijk stoffen en gassen, en bewust met wat zich afgespeeld had in Fort La Ferté, besloot Pastre, na overleg met zijn onderofficieren, Bambesch over te geven aan de Duitsers. Nog diezelfde middag van de 20ste juni, gaf Bambesch zich over aan een Duitse aanvalseenheid van het Infanterie Regiment 339.

Fort Bambesch, bij Blok 2 geeft zich over,
1e korporaal Valentin had het gasmasker reeds gereed voor gebruik, indien nodig

Het Duitse Infanterie Regiment 339 stond onder leiding van luitenant kolonel Reisner von Lichtenstern. Deze zou de volgende dag sneuvelen tijdens een aanval op Fort Kerfent. Kerfent viel op 21 juni. Het zou nog tien dagen duren voor de laatste drie forten, Einseling, Laudrefang en Teting, zich overgaven in deze sector.

Een bezoek aan Fort Bambesch

Links, het zoeklicht bij Blok 3, en zinloze licht kaliber inslagen in een GFM koepel

Persoonlijk vind ik Fort Bambesch één van de meest indrukwekkende monumenten in de Maginot Linie. Wij bereikten het complex in de latere namiddag. Er was niemand aanwezig en dat gaf het geheel een sinister gevoel. Rondom het fort liggen verschillende kazematten voor de periferie beveiliging. Het fort is onregelmatig open, meestal in het weekend in de zomermaanden. Aan de werkzaamheden te zien die daar op het ogenblik uitgevoerd worden, zal dit in de toekomst wellicht veranderen. Het bezoek begint bij Blok 3. Aan de linkerkant ligt Blok 1 met haar MI koepel. Volg nu het pad achter Blok 3 het bos in, na enkele minuten bereikt u dan het zwaar aangeslagen Blok 2. Hier is de uitwerking van 88mm Flak geschut te zien. In de GFM koepel, die nagenoeg uit het beton geschoten is, zitten ontelbare gaten, waaronder nog één met een complete granaat.

De GFM van Blok 2 getuigt van de Duitse 88mm

Hier vandaan gaan we naar de volgende twee forten
waar ik uw aandacht op wil vestigen,
namelijk Fort Rohrbach en Simserhof.

'KLIK HIERONDER'