Hieronder vervolgen we onze tour langs de volgende forten
van de Maginot Linie, beginnende bij Fort
Hackenberg en door naar Fort
Bambesch.
12 Fortificaties
van de MAGINOT LINIE
1: Fort La Ferté 2: Fort Fremont 3: Fort Immerhof 4: Fort Galgenberg 5: Fort Hackenberg 6: Fort Bambesch 7: Fort Rohrbach 8: Fort Simserhof 9: Fort Four à Chaux 10: Fort Schoenenbourg 11: Abri Hatten en Abri Esch 12: Kazemat Marckolsheim
- Nr. 5, Fort
Hackenberg -
Een zeer indrukwekkend fort ligt nabij
het dorp Veckring, het is één van de grotere forten, het Fort
Hackenberg. Ga vanaf de N153 nabij Koenigsmaker, de D2 op
richting Buding/Veckring. Het fort wordt goed aangegeven via
borden langs de weg. Voorbij Buding richting Veckring
aanhouden. Iets ten zuiden van het dorp Veckring staat een M10
Tank Destroyer, ga hier linksaf . Hierna komt
men aan bij de munitie entree van Fort Hackenberg, die nu
dienst doet als toegang voor het publiek.
De M10 waar men linksaf gaat naar
Fort Hackenberg
Het Fort Hackenberg, in de Linie bekend als A19, was
onderdeel van de sector Boulay. In deze sector lagen vier
grote forten en elf kleine. Hackenberg was de eerste in de
sector die tot aan A33, Fort Mottenberg liep. Fort Hackenberg
is de grootste in de Maginot Linie, met maar liefst 17 blokken
en twee versterkte ingangen. De bezetting bestond in 1940 uit
1040 onderofficieren en manschappen, aangevoerd door 42
officieren. In mei 1940 was majoor Henri Ebrard de commandant van het complex.
Fort Hackenberg onder Duits 'management', Toen en Nu.
Als extra bescherming was rond het fort het Franse VIde
Legerkorps gelegerd, die op 22 mei de 51ste Highland Division
van de British Expeditionary Force (BEF) afloste. Toen was er
al enig vuur uitgegeven, namelijk op 18 mei toen Blok 2 met
haar 75mm geschutskoepel granaten verschoot. Op 15 juni nam de
druk door de Duitsers toe. Op deze dag explodeerde een 135mm
mortier in
het afvuursysteem van Blok 9, toen men op de oprukkende Duitsers wilde schieten,
hierbij raakten twee schutters
gewond. Op de 16de juni liepen er Duitse patrouilles over het
gebied van het fort en naderden de beide ingangen. Deze konden
afgeslagen worden.
De personeelsingang van Fort
Hackenberg
De volgende dag raakte een patrouille verstrikt in het
prikkeldraad van Blok 25. Eén Duitser kon gevangen genomen
worden, Oberleutnant Paul Siebold die gewond was geraakt door
mitrailleurvuur. Er volgden nog enkele heftige artillerieduels
voor men op 24 juni hoorde dat de wapenstilstand zou volgen op
25 juni om 00.35 uur. Tot die tijd gingen de onderlinge
beschietingen gewoon door. Hierop was er enige verwarring hoe
het fort moest worden overgedragen aan de Duitsers. Pas op 30
juni kwam het bevel van onvoorwaardelijke overgave. Na
moeizame onderhandelingen, over het al dan niet krijgsgevangen
nemen van de bezetting van de forten, gaf de bezetting van
Hackenberg zich over op 4 juli, 1940 (ze verdwenen in
krijgsgevangenschap).
Het door Amerikaanse artillerie zwaar beschadigde Blok 8
In november 1944 naderde het Amerikaanse 357ste Infantry
Regiment het Fort Hackenberg in de buurt van Buding. Deze
werden plots onder vuur genomen door de Duitsers vanuit Blok 8
met 75mm houwitsers. Hierbij vielen verschillende
slachtoffers. De volgende dag werd Blok 8 uitgeschakeld door
15.5cm gemechaniseerd geschut.
De munitie entree van Fort
Hackenberg, nu start hier de rondleiding.
Een bezoek aan Fort
Hackenberg
Sinds 1975 is het bezoek toegankelijk voor publiek. De
rondleiding duurt ongeveer twee en een half uur. Na een korte
introductie gaat de groep naar het smalspoortreintje gebracht.
Er worden bezoeken gebracht aan het munitiedepot, een keuken
en het imposante krachtstation. Dan is er gelegenheid om het
museum in de voormalige slaapruimten en hospitaal te bezoeken.
Dan is er de twee kilometer lange tocht per treintje naar
onder ander Blok 9, waar een demonstratie volgt met het 135mm
mortier en de geschutskoepel. Buiten wordt Blok 8, met de door
Amerikaanse artillerie veroorzaakte beschadigingen,
bezocht. De openingstijden zijn vanaf april tot en met
oktober, iedere zaterdag, zondag en feestdagen in die periode.
Daarbuiten kunnen voor groepen aparte afspraken gemaakt
worden.
- Nr. 6, Fort Bambesch -
Fort Bambesch, Blok 3, de huidige
entree.
In de versterkte sector van Faulquemont liggen vijf kleine
forten, waaronder Fort Bambesch (A35). Het is gelegen aan de
N3, vanwaar men het complex kan zien liggen. Het ligt een paar
kilmeter ten noorden van Bambiderstroff en zo’n 10 kilometer
ten westen van Saint-Avold.
De sector liep van Fort Kerfent (A34) tot aan Ford Tetting
(A38). Fort Bambesch had een bezetting van 121 manschappen en
2 officieren, waaronder de leidinggevende, eerste luitenant
André Pastre. Deze waren ondergebracht in drie Blokken.
Eind mei waren de eerste contacten met Duitse troepen,
zonder noemenswaardige incidenten. Pas na 13 juni, toen het
terugtrekken begon van tussen de forten gelegerde troepen en
het reorganiseren daarvan, begon het één en ander te
veranderen. Op 15 juni hadden Duitse troepen van de 167de
Infanterie Division het heuvelgebied achter de frontlinie
ingenomen. Het terugtrekken kwam hierdoor tot stilstand. De
Duitsers brachten 8.8cm Flak geschut in stelling dicht op het
complex. Dit kon gemakkelijk vanwege dat Fort Bambesch aan de
achterzijde afgeschermd was door een dicht bos. Op 20 juni
werd het vuur geopend op Bambesch.
Blok 2, aanschouw
de enorme schade door het zware Duitse geschut!
Ondanks ondersteunend tegenvuur van twee nabij gelegen
forten, Einseling en Laudrefang, wisten de 8.8cm kanonnen van
de Duitsers Blok 2 van Bambesch tot zwijgen te brengen. Het
fort was ondertussen gevuld met schadelijk stoffen en gassen,
en bewust met wat zich afgespeeld had in Fort La Ferté, besloot Pastre, na overleg met zijn onderofficieren,
Bambesch over te geven aan de Duitsers. Nog diezelfde middag van de 20ste
juni, gaf Bambesch zich over aan een Duitse aanvalseenheid van het Infanterie
Regiment 339.
Fort Bambesch, bij Blok 2 geeft zich over, 1e korporaal Valentin
had het gasmasker reeds gereed voor gebruik, indien nodig
Het Duitse Infanterie Regiment 339 stond onder leiding van luitenant kolonel Reisner von
Lichtenstern. Deze zou de volgende dag sneuvelen tijdens een
aanval op Fort Kerfent. Kerfent viel op 21 juni. Het zou nog
tien dagen duren voor de laatste drie forten, Einseling,
Laudrefang en Teting, zich overgaven in deze sector.
Een bezoek aan Fort
Bambesch
Links, het zoeklicht bij Blok 3,
en zinloze licht kaliber inslagen in een GFM koepel
Persoonlijk vind ik Fort Bambesch één van de meest
indrukwekkende monumenten in de Maginot Linie. Wij bereikten
het complex in de latere namiddag. Er was niemand aanwezig en
dat gaf het geheel een sinister gevoel. Rondom het fort liggen
verschillende kazematten voor de periferie beveiliging. Het
fort is onregelmatig open, meestal in het weekend in de
zomermaanden. Aan de werkzaamheden te zien die daar op het
ogenblik uitgevoerd worden, zal dit in de toekomst wellicht
veranderen. Het bezoek begint bij Blok 3. Aan de linkerkant
ligt Blok 1 met haar MI koepel. Volg nu het pad achter Blok 3
het bos in, na enkele minuten bereikt u dan het zwaar
aangeslagen Blok 2. Hier is de uitwerking van 88mm Flak
geschut te zien. In de GFM koepel, die nagenoeg uit het beton
geschoten is, zitten ontelbare gaten, waaronder nog één met
een complete granaat.
De GFM van Blok 2 getuigt van de Duitse 88mm
Hier vandaan gaan we naar de volgende
twee forten waar ik uw aandacht op wil vestigen, namelijk Fort
Rohrbach en Simserhof.
'KLIK HIERONDER'
|